اين فوتبال نازنينهايی چون تماشاگران ايرانی دارد كه بخشی از هويت ملی اين رشته شدهاند. به اين عوامل بايد يك گروه ديگر را اضافه كرد، اين سالها داوران فوتبال ما مايه افتخار ورزشمان شدهاند. چند سالی است ما به اين گروه افتخار میكنيم، در المپيك، در جام جهانی، در بازيهای آسيايی، در جام باشگاهها و حالا در جام كنفدراسيونها...
عليرضا فغانی و گروهش در بازی مهم و حساس شيلی و آلمان غوغا كردند، واقعاً از نظر كلاس داوری غوغا كردند.
فغانی به داوری آسيا اعتبار داد و نگاهها را متوجه آسيا كرد. او علوم داوري را نشان داد، او با آگاهی به مقررات روز و مدرن داوری كرد. آمادگی جسمانی او بینظير بود و در مقابل بزرگان فوتبال جهان بيشتر از آنها دويد و باعث حيرتشان شد. فغانی در تمام صحنهها حضور داشت، رفتار محترمانهای توأم با جذبه و قدرت قانون داشت و در بهترين زمان آوانتاژهای بهجا داد و روح قانون را در قضاوت خود جاری كرد، هيچ زمان داوری ما اينچنين مقتدرانه و با آگاهی نبود. اين قضاوت يك پيروزی مثل رفتن تيم ما به جام جهانی بود؛ در همان ابعاد و ارزشها. خوشحاليم كه فوتبال ايران در تمام زمينهها به نمودارهای بينالمللي رسيده است. قدر و ارزش اين دستاوردها را بدانيم، حفظش كنيم و البته احترام بگذاريم.
