كيميا عليزاده تنها مدالآور تيم 6 نفره تكواندوي بانوان با پيروزي مقابل فرناندا آگويره از شيلي، آشلي كرايولد از كانادا، ئي چينگ لين از چينتايپه، ماريجا استتيك از كرواسي و تاتيانا كوزمينا از روسيه به فينال راه پيدا كرد اما در فينال برابر روس گباگبي از ساحلعاج كه مدال برنز المپيك 2016، طلاي مسابقههاي قهرماني اروپا و طلاي قهرماني آفريقا را در كارنامه داشت مبارزه كرد و با وجود آسيبديدگي تا لحظه آخر از جان مايه گذاشت و در نهايت نتيجه را واگذار و به مدال نقره بسنده كرد.

اما همين مدال نقره كه بهترين عملكرد بانوان ايران در طول رقابتهاي تكواندو قهرماني جهان بود، ظاهراً به مذاق خيليها خوش نيامده و در اين دو روز بيشتر از اينكه به كيميا افتخار كنند، از او ايراد گرفتهاند؛ ايرادي كه از همان ثانيههاي اول مبارزه فينال شروع شد، در سالن تيوان آرناي كرهجنوبي و مقابل روس گباگبي از ساحلعاج. كيميا در فينال خوب نبود و 19-9 باخت اما انتظار نداشت اولين مدال نقره جهاني كه او براي تكواندوي زنان گرفته، تا اين حد بيارزش شود. گزارش پرانتقاد مجري و كارشناس تكواندو در پخش مستقيم تلويزيوني و تيترهاي بعضي از رسانهها آزاردهنده بود، تيترهايي كه فقط يك چيز ديده بودند، اينكه دست كيميا از طلا كوتاه مانده بود.

در شياپچانگ جهاني كره انتظار اين بود كه كيميا باز هم جور ناكاميها را بكشد؛ همانطور كه در بازيهاي المپيك ۲۰۱۶، جور بيمدالي مردان را كشيد ولي چه حيف كه نه گزارشگر و نه كارشناسي كه در صفحه تلويزيون كيميا و مبارزهاش را به محاكمه كشيده و نقره او را زيرسؤال بردند، نميدانستند كيميا به رغم مصدوميتي كه داشت در يك وزن بالاتر به جنگ حريفان رفته تا در آخرين روز مسابقه باز هم براي ورزش ايران و تكواندو آبروداري كند.

بعد از انتقاداتي كه در تلويزيون از كيميا عليزاده شد، در فضاي مجازي خيليها از مجري و كارشناس برنامه خواستند تا از همان تريبوني كه كيميا و مربياش را به كم كاري متهم كرده بودند، از آنها عذرخواهي كنند به ويژه اينكه تصاويري از مصدوميتهاي مچ پا و دست دختر تاريخساز تكواندو منتشر شد تا بيشتر مشخص شود، حاضران در برنامه تلويزيوني، بدون آگاهي از وضعيت جسماني او اظهارنظر كرده بودند ولي عجيب بود كه ديروز كيميا از مردم و مربياش مهرو كمراني به خاطر اينكه نتوانسته مدال طلا بگيرد، در صفحه اينستاگرامش عذرخواهي كرد. او نوشته بود: «دوستاي خوب من، قبل از اينكه از تكتك هموطنان عزيزم، عذرخواهي كنم، بايد از استاد عزيزم عذرخواهي كنم. استاد منو ببخشيد كه نتونستم جواب زحمتهاتون رو با مدال طلا بدم. من تمام تلاشم رو كردم ولي نشد... اما بذاريد بگم چقدر خوشحالم؛ خوشحال از نتايج به دست اومدهاي كه آرزوي سالهاي سال تكواندوي بانوان بود كه به لطف زحمات و دانش فني بالاي شما رقم خورد. چراكه در اين دوره، دختراي تيم ملي ما در دو وزن در آستانه مدال برنز قرار گرفتند، ناهيد و طيبه عزيز بهتون خسته نباشيد ميگم و بر كارشناسان اهل فن، مدال برنز شما پوشيده نيست... مليكا، زهرا و اكرم عزيز، نتايج شما هم بر هيچكس قابل انكار نيست كه تيم ما هرجا موفق به پيروزي نشد، مقابل ناميترين ورزشكاران جهان بود. استادم شما بزرگواري... مثل هميشه بگذر و ببخش...  زيرا باعث احترام به تكواندوي دختران ايران شما بوديد...  از ردهسني نونهالان تا نوجوانان و تيم ملي از مسابقههاي قارهاي تا المپيك، با شما بود كه ما ارزشمندترين نتايج رو به دست آورديم. استاد سروي، استاد فولادي و استاد صفرپور، ممنونم ازتون به خاطر تمام زحمتهايي كه براي تيم دخترا كشيديد و اما در مورد خودم... ازتون خواسته بودم دعا كنيد سربلند باشيم، دعا كنيد سربلند باشم. سرم پايينه. ببخشيد كه طلا نگرفتم. ديروز مدال نقره جهان رو فراموش كردم و فقط تجربياتش رو به خاطر سپردم...»

كيمياي تكواندو ديروز همراه تيم ملي تكواندو به ايران بازگشت تا پس از چند روز استراحت كارهاي درماني را از سر بگيرد و خود را براي بازيهاي آسيايي 2018 جاكارتا و انتخابي المپيك آماده و باز هم براي ورزش ايران و تكواندو افتخارآفريني كند.