به گزارش خبرورزشی، بازيكنان جوان! اين شعاري است كه در ماهها و سالهاي اخير در دفاتر ورزشگاه سانتياگوبرنابئو به گوش ميرسد و در آغاز بازار نقل و انتقالات تابستاني بار ديگر مطرح شده است.

هنگامي كه فلورنتينو پرس در سال 2009 مجدداً روي صندلي رياست باشگاه مادريدي نشست، با تجديدنظر در سياستهايش در راستاي خريد بازيكنان، تصميم گرفت به سراغ بازيكنان جوان و آيندهدار برود و ميانگين سني بازيكناني كه از آن زمان به بعد براي تيم مادريدي خريداري كرد، به حدود 23 سال رسيده كه سه سال كمتر از ميانگين سني خريدهاي او براي رئال در دوره اول رياستش در باشگاه مادريدي است.

پرس در دوره دوم رياستش در باشگاه اين بازيكنان را براي تيمش خريداري كرد: كريس رونالدو (كه در زمان انتقال به باشگاه مادريدي 24 ساله بود)؛ كاكا 27 ساله، بيل 24 ساله، خامس 23 ساله و كروس 24 ساله. همه اين خريدها به جز كاكاي برزيلي، در سني كمتر از 25 سال به رئال منتقل شدند. اين در حالي است كه سن و سال بازيكنان خريداري شده براي رئال در دوره اول رياست پرس، به مراتب بيشتر از اينها بود: فيگو (كه در زمان انتقال به رئال 27 سال داشت)، زيدان 29 ساله، بكام 28 ساله و رونالدوي 25 ساله. سرمايهگذاري روي جوانان در دوره دوم رياست پرس در باشگاه خيلي خوب جواب داد و مادريديها با اتكا به مهارتهاي كريس و بيل سه قهرماني در ليگ قهرمانان اروپا كسب كردند؛ در حالي كه رئال كهكشاني تنها يك بار قهرمان ليگ قهرمانان اروپا شده بود.

خيلي از بازيكنان جوان فعلي رئال با قيمتي ناچيز و با سن و سالي كم به اين تيم آمدند و پس از آن در مادريد شكوفا شده و مهارتهاي واقعيشان را به نمايش گذاشتند. بازيكناني مثل اوزيل، ديماريا و ايسكو با عملكردي خوب و تقريباً بينام و نشان به تيم مادريدي پيوستند و در هنگام جدايي از رئال، بازيكناني حرفهاي و صاحبنام بودند.

البته رئاليها فقط به فكر جذب بازيكنان جوان نيستند و سران باشگاه توجه خاصي به بازيكنان تيمهاي پايهايشان نيز دارند و مهرههاي زيادي از تيمهاي پايهاي رئال بعد از انتقال به تيم اصلي رشد و پرورش خوبي يافتند و براي خود در تركيب اصلي تيم جايي دست و پا كردند؛ بازيكناني مثل كارواخال، كاسميرو، لوكاس و موراتا نمونههاي خوبي براي اين مورد هستند كه همه آنها نقش مهمي در تيم اصلي رئال دارند و در سني كمتر از 25 سال به تيم اصلي رسيدند.

بعد از فتح دهمين قهرماني رئال در ليگ قهرمانان اروپا، فشارهاي فراوان از تيم براي قهرماني مجدد برداشته شد. از آن زمان مادريديها بيش از پيش بر روي جوانان سرمايهگذاري كردند. ستارههايي كه از آن زمان به بعد به تيم مادريدي منتقل شدند (به جز دروازهبانان) كمتر از 25 سال سن داشتند. به عنوان مثال ميتوان به آسنسيو اشاره كرد كه در سن 19 سالگي به تيم اصلي رئال پيوست. او بعد از حضور در مايوركا، يك سال در اسپانيول بازي كرد و سپس به جمع رئاليها ملحق شد و ثابت كرد كه سران رئال در جذب او اشتباه نكردهاند و توقعات را برآورده كرد. در مورد وايهخو هم اتفاق مشابهي افتاد. او حالا ماجراجويياش در تيم مادريدي را براي پر كردن جاي خالي پهپه آغاز خواهد كرد.

حالا كه اين سياست در باشگاه مادريدي به خوبي جواب داده، سران باشگاه به دنبال ستارههاي جوان و آيندهدار بيشتري هستند. وينيسيوس آخرين موردي است كه با اتكا به همين سياست به خدمت گرفته شده است؛ بازيكني 16 ساله كه آينده روشني انتظارش را ميكشد ولي هنوز بايد تواناييهايش را ثابت كند. سران رئال در به خدمت گرفتن او ريسك بزرگي كردهاند و به نظر ميرسد كه هنوز راهي طولاني پيش روي او قرار دارد.

نفر بعد تئو است؛ بازيكني 19 ساله كه بعد از سپري كردن فصلي فوقالعاده، به رئال خواهد آمد تا براي حضور در تركيب اصلي با مارسلو به رقابت بپردازد كه كار سختي پيش روي اوست.

سبايوس، امباپه و دوناروما، ديگر بازيكنان جواني هستند كه زير ذرهبين سران رئال قرار دارند و ممكن است در راستاي اين سياست دير يا زود به برنابئو منتقل شوند. در اين ميان نبايد ستارههاي تيم پايهاي رئال را هم فراموش كرد. ماركوس يورنته ممكن است به مادريد بازگردد و بازيكناني مثل اشرف، انزو يا اودگارد هم در مسير كارواخال حركت خواهند كرد. رئال رو به آينده نگاه ميكند و به مهارتهاي ستارههاي جوانش كه احتمالاً مالكان آتي توپ طلا خواهند بود، اميد فراواني بسته است.