1- درست مثل تيم سپيدرود كه ساليان درازي است فقط اسم سفيدي دارد والا در همه موارد ديگر از تيرهبختان روزگار است!
احوال سپيدرود در اين روزهاي خاص نگرانكننده است، نه «حال» خوبي دارد و نه نشان از آيندهاي كه پررونق باشد! سپيدرود است و يك شهر پر از انتظارات، سپيدرود است و يك شهر پر از توقعات!
امكان برآورده شدن انتظارات حداقلي مردم رشت را چگونه بايد فراهم كرد؟ امكان پاسخ دادن به توقعات بجا و بر حق تماشاگراني كه در هر بازي 20 هزار نفرند، چگونه ممكن خواهد شد؟
علي نظرمحمدي تا به كي و تا به كجا يكتنه زير اين بار خواهد رفت؟ علي نظرمحمدي و شهاب مؤمني و الماسخاله تا چه زماني اين فشار را تحمل خواهند كرد؟
حق ورزشدوستي و حق فوتبالدوستي مردم رشت را چه كساني در رديف حقوق شهروندي قرار خواهند داد؟
فوتبال رشت چه زماني سر و سامان خواهد گرفت؟ فوتبال پدر و مادردار رشت، فوتبال ريشهدار رشت، چه زماني سر و صاحب به خود خواهد ديد؟
مديران شهري و مديران استاني، چگونه و كي به خود خواهند آمد؟ سپيدرود چرا نبايد يك سرمايه شهري و يك سرمايه استاني به شمار آيد؟ سپيدرود تا كي بايد اولويت درجه دهم و يازدهم مديران شهري كلانشهر رشت باشد؟
سپيدرود تا كي بايد «تك و تنها» به حال خود رها شده باشد؟ آيا سپيدرود در امور «شهر»داري و در اصول حفظ سرمايههاي استاني هيچ محلي از اعراب ندارد؟ حتي به اندازه يك خيابان؟ حتي در حد يك پارك؟ گليم بخت سفيدرو را از همان روز نخست، سپيد نبافتهاند والا همه ميدانيم استحقاق و سزاواري فوتبال رشت و دلمشغولي مردم رشت، به مراتب بيشتر از اينهاست.
راستي! اوضاع سينما در رشت چگونه است؟ يا احوال تئاتر؟ يا موسيقي فولكلور گيلكي؟ هنر به جاي خود، كتاب و كتابخواني را هم بگذاريم لب طاقچه، رشت با ورزش قهرماني- و نه حرفهاي- چه ميانهاي دارد؟ آيا كمترين ارادتي به هم دارند؟!
2- سپيدرود تنها نيست، سياهجامگان هم اسمش رويش است كه اسمي دارد با مسمي! شوربختي از همه جاي سياهجامگان ميبارد! سياهبختي، از سر و روي سياهجامگان آشكار است!
درست مثل استقلال خوزستان كه عشق اول مردم اهواز و خوزستان است اما مدتهاست تبديل شده به بازيچه چند مرد اداري و چند دولتمرد كه نميدانند ورزش را، كه نميدانند فوتبال را چگونه مينويسند!
در اهواز، شهري كه همه در آن پا به توپ به دنيا ميآيند، اوضاع استقلال خوزستان قمر در عقرب است!
در مشهد هم حال و روز سياهجامگان به همين قرار است: يا بزن، يا دانه ده؛ يا آزادم كن! مجال بده پرواز كنم! مجال بده خودم باشم! مال خودم و براي خودم! از اهواز خبر ميرسد همه سر كارند! از اهواز خبر ميرسد دوباره برگشتهاند سر جاي اول:
... باز هم بانك ملي!... باز هم يك حكم دولتي!... باز هم يك بفرموده!... گليم بخت استقلال خوزستان را هم سياه بافتهاند!
... اينجا، در تهران، استقلال تهران هم كفران نعمت ميكند و قدر خودش را نميداند! استقلال تهران كه همه چيز دارد، انگار خوشي زيادي دلش را زده است! بهترين و مطلوبترين يارگيري ولي باز هم دعواي زيور و كشور! ولي باز هم جنگ زرگري!
