به گزاش خبرورزشی، باستین شواین اشتایگر همانطور که قول داده بود در اروپا دیگر پیراهن هیچ تیمی را بعد از منچستریونایتد نپوشید و به آمریکا رفت تا در سالهای پایانی فوتبالش در لیگ MLS در ترکیب تیم شیکاگوفایر بازی کند. شیکاگوفایر که فصل قبل در جدول منطقه شرق لیگ MLS و جدول کلی این رقابتها آخر شده بود، حالا با ستاره باتجربه آلمانی در پایان هفته هجدهم صدرنشین هر 2 جدول است و شرایط بسیار خوبی دارد.
شواین اشتایگر در مصاحبه با مجله FourFourTwo درباره شرایط فعلیاش در شیکاگو، ارتباط با ژوزه مورینیو و قهرمانی در جامجهانی 2014 صحبت کرده است.
* حضور در شیکاگوفایر چگونه میتواند شما را در دوران حرفهایتان به موفقیتهای جدید برساند؟
یک مسئله قهرمانی در لیگ MLS است که میتوانیم در مورد آن صحبت کنیم اما انجام آن آسان نخواهد بود. شیکاگوفایر در 2 فصل اخیر در لیگ موفق نبود، بنابراین ما باید قدم به قدم جلو برویم و شرایط را بهبود ببخشیم. اینجا یک فلسفه جدید وجود دارد و ما باید آن را به درون زمین انتقال بدهیم. شما میتوانید همین الان موفق شوید ولی پیش از آن باید زمان زیادی تلاش کرده باشید.
* اولین مرتبهای که برای شیکاگو بازی کردی، چه حسی داشتی؟
احساس من فوقالعاده بود. فقط آرزو میکردم در آن بازی برنده شویم. (شیکاگوفایر در آن دیدار برابر مونترال ایمپکت به تساوی 2-2 رسید.) اینجا خوشحالم و هواداران هم استقبال بسیار خوبی از من داشتهاند.
* در اولین هفتهای که در شهر شیکاگو حضور داشتید همسرتان (آنا ایوانوویچ، تنیسور زن شماره یک سابق جهان) را به دیدن بازی تیم بسکتبال شیکاگوبولز در NBA بردید. آیا شما قبلاً طرفدار تیم شیکاگوبولز بودهاید؟
بله، همینطور است. پدرم هم همینطور طرفدار آنها بود. بسکتبال در آلمان خیلی طرفدار ندارد اما ما بازیکنهای بزرگی در NBA داریم، مثل دنیس شرودر و درک نوویتسکی که برای تیمهای آتلانتا هاوکس و دالاس مَوریکس بازی میکنند.
* و نوویتسکی وقتی به آمریکا آمدید برای شما یک ویدئوی خوشامدگویی ضبط کرد.
بله، من آن را دیدم. او انسان بسیار خوبی است و ما سالهاست یکدیگر را میشناسیم. هرکسی در آلمان به درک افتخار میکند. او کارهای بزرگی در آمریکا انجام داده است.
* چه شد که به شیکاگوفایر آمدید؟
در مدت زمان طولانی این اتفاق رخ داد و من مجبور بودم صبور باشم اما ارزشش را داشت. من با نلسون رودریگس مدیر باشگاه و ویلیکو پائونوویچ سرمربی تیم صحبت کردم و تحت تأثیر دیدگاه باشگاه و این که چقدر درباره فوتبال میدانند، قرار گرفتم. میدانستم که میخواهم با این افراد کار کنم، بنابراین برای محقق شدن این انتقال تلاش کردیم.
* ژوزه مورینیو میگفت شما فقط میتوانید چند بازی تا پایان فصل برای منچستریونایتد انجام دهید. آیا میخواستید جایی باشید که به طور منظم بازی کنید؟
ما چند مکالمه کاملاً صادقانه داشتیم. من به او گفتم چه چیزی میخواهم و او هم اجازه داد که تیم را ترک کند. من از ژوزه قدردانی میکنم و حالا میتوانم روی دوران بازی خودم در MLS تمرکز کنم.
* به دوران حضور در منچستریونایتد چگونه نگاه میکنید؟ از پیوستن به این تیم پشیمان هستید؟
مهمترین خاطره من در منچستریونایتد قهرمانی در جامحذفی بود. ما لیگ را خیلی خوب شروع کردیم، تحت هدایت لوئی فانخال خیلی خوب هم بازی میکردیم اما در پایان آسیبدیدگیها ما را دچار مشکل کرد. نکات مثبت زیادی آنجا وجود داشت: هواداران را دوست داشتم و آنها حمایت بزرگشان را وقتی از مصدومیت برگشتم، نشان دادند. من میخواستم به تیم برای موفقیت بیشتر کمک کنم اما این موقعیت پیش نمیآمد. به همین دلیل مجبور شدم جدا شوم و برای آنها بهترینها را آرزو میکنم.
* کدام لحظه در دوران حرفهایتان برای شما برجستهتر است؟
بهترین لحظات برای من همیشه وقتی بود که در تیم ملی حضور داشتم. هیچ چیز برای من لذتبخشتر از این نیست که مردم آلمان را خوشحال کنم. البته قهرمانی در جامجهانی بهترین حس من برای همیشه بود. همچنین وقتی که در جامجهانی 2006 برای کسب مقام سوم برابر پرتغال در اشتوتگارت بازی میکردیم، حمایت هواداران باورنکردنی بود. فوقالعاده است که قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آوردهام و جامهای دیگری هم بردهام اما همیشه اولویت من این است که باعث افتخار مردم آلمان شویم.
* خاطره فوقالعادهای که از خرد کردن برزیل با نتیجه 7 بر یک در دیدار دیوانهکننده نیمهنهایی جامجهانی 2014 به یاد دارید، چه بود؟
این یک تجربه عجیب و غریب است. در واقع من کمی هم ناراحت بودم برای این که تعداد زیادی از مردم در ورزشگاه گریه میکردند و چهره بازیکنان برزیل که گویی شکنجه شده بودند را میدیدم. من احساس آنها را درک کردم چون خوشحال نبودن آنها را اینگونه ميديدم، به خصوص همتیمیهای خودم در تیم بایرنمونیخ. احساسی فراتر از واقعیت داشتم. ما بازی بزرگی را برده بودیم اما اصلاً احساس این که جشن بگیرم را نداشتم. در فضا درد را احساس میکردم. بعد از آن وقتی در راه حضور در بازی فینال برابر آرژانتین بودیم، هواداران برزیل در خیابان از ما حمایت کردند. این برای ما خیلی خاص و عمیق بود و در نهایت هم آن بازی را بردیم.
* به شیکاگو «شهر توفانی» میگویند. آیا واقعاً توفانی هست؟ توفانیتر از انگلیس؟
خب، من 2 سالی در منچستر بودم و اگر صادقانه بخواهم بگویم، واقعاً این شهر توفانی است علاوه بر این که باران هم زیاد میبارد اما من این را خیلی نمیفهمم که در کوهها بزرگ شدهام، جایی که خیلی خیلی سرد است. من واقعاً از زندگی کردن در شیکاگو لذت میبرم. یک شهر بزرگ با مردم دوستداشتنی.
