در مورد فسادها همين كه يك قرارداد 300 ميليوني ناگهان يك ميليارد ميشود و همين كه دلالها قيمت را 2، 3 و بعضاً 4 برابر ميكنند، جاي بحث دارد اما مسلماً هيچ برخوردي با اين مدل فساد نخواهد شد چون اساساً ارادهاي براي برخورد وجود ندارد اما دو مورد جديد؛

1- رامين رضاييان كه از استقلال پيشنهاد 2/2 ميلياردي داشت و حداقل ميتوانست 2 ميليارد بگيرد، با كمتر از يك ميليارد به تيم اوستند بلژيك رفت، كاري كه تقريباً كاوه رضايي هم انجام داد.

2- احسان حاجصفي هم اگر در سپاهان ميماند، حداقل 2 ميليارد ميگرفت اما با قراردادي حدود 800، 900 ميليون تومان به پانيونيوس پيوست. اين دو مورد نشان ميدهد كه نگاه فوتباليستهاي ما تا حدي عوض شده است. فوتباليستهايي كه يك زماني با 50 ميليون بيشتر تيم عوض ميكردند و يا از بچگي آبي و قرمز ميشدند، حالا قيد يك ميليارد را هم ميزنند تا در اروپا بازي كنند و بتوانند در سالهاي بعدي حضورشان در قاره سبز پول بيشتري بگيرند، اينطوري نظر كارلوس كيروش هم جلب ميشود. فراموش نكنيم كه امسال، سال منتهي به جام جهاني است و اگر بازيكنان ايراني مسافر جام جهاني شوند، بعداً ميتوانند اين يك ميلياردي كه ضرر كردهاند را جبران كنند. تا پيش از اين اگر بازيكنان ايراني به قطر ميرفتند، فقط و فقط به خاطر پول بود اما حالا حداقل نگاه بعضيها تغيير كرده و همين كه همه چيز را از دريچه پول نميبينند، اتفاق مثبتي است.