مسعود سلطانیفر میگوید: «سالانه 500 تا 600 میلیارد تومان هزینه فوتبال ایران در لیگ برتر و لیگ آزادگان (و نه سطوح پایینتر یا لیگهای محلی و استانی یا پایه) است و از این مبلغ حدود 70 تا 80 میلیارد تومان آلوده به فساد» (نقل به مضمون).

صحبت وزیر دو جنبه بسیار مهم دارد؛ اول - همانی كه سالهاست ما میگوییم و مینویسیم و كسی قبول نمیكند! اینكه «آورده» این هزینه چیست؟ در همه جای دنیا فوتبال درآمدزاست و در هر تجارتی هر كس به ازای هر ریال سرمایهگذاری توقع بازگشت سرمایه و سودآوری دارد. «سود» در فوتبال ایران چیست؟ تنها مشهور شدن؟ سر كار رفتن «نورچشمیها» و پر و بال «دلالها»؟ چه چیزی از این هزینه شگرف گیر فوتبال و جوانان مستعد میآید؟ تنها «سرگرم» شدن مردم (كه بسیار هم مهم است) كافی نیست. لیگ باید ستاره بسازد و تحویل تیم ملی بدهد، كاری كه كیروش میكند و لیگهای اروپایی!

دوم- و شاید مهمتر اینكه چرا در این سالها برای آن بخش آلوده به فساد كاری و فكری نشده؟ میگویید 16 درصد پول فوتبال حیف و میل میشود كه رقم كلانی است؛ اصلاً بگو هزار تومان! فوتبالی كه دولتی است و پولش از بیتالمال، چرا نظارت ندارد؟!