انصافاً هم تيمهاي خوبي در ليگ برتر حضور دارند و رقابتهاي ما هميشه با حساسيت و هيجان همراه بوده است. در اين بين براي تكميل شدن تركيب بهترينها در ليگ برتر دو تيم پارس جنوبي جم و سپيدرود رشت هم وارد كارزار شدهاند و با قهرماني در ليگ يك توانستهاند جواز حضور در ويترين بهترينها را به دست آورند. حال اينكه اين دو تيم تا چه اندازه ميتوانند در ليگ خودنمايي كنند سؤالي است كه شايد برخيها را نگران كرده باشد. پارس جنوبي از همان ابتداي كار با تمديد قرارداد سرمربي خود مهدي تارتار وارد عمل شد و چندين و چند بازيكن با كيفيت را هم به خدمت گرفت. برگزاري اردويهاي مختلف براي آمادهسازي تيم و همچنين انجام چندين بازي دوستانه از جمله برنامههاي پارس جنوبي جم بود. اين موضوع نشان ميدهد پارس جنوبي نيامده به ليگ برتر سري بزند و دوباره به ليگ يك برگردد. آنها آمدهاند تا بمانند و اگر امكان داشت مثل خيلي از تيمها اسم و رسم پيدا كنند و به يك ثبات لازم در ويترين بهترينها برسند. با اين وجود شرايط براي سپيدرود رشت كاملاً متفاوت است. آنها از سوي هيچ نهاد و ارگاني حمايت جانانه نميشوند و در فصل نقلوانتقالات نتوانستهاند بازيكن اسم و رسمدار و تأثيرگذاري را بخرند. شايد هدف اصلي استفاده از بازيكنان جوان و كمتجربه باشد اما رسيدن به اين هدف در ليگ برتري كه تيمهايش تا دندان مسلح هستند و به هم رحم نميكنند ميسر نخواهد بود. سپيدرود تيم پرطرفداري است اما از لحاظ مالي هزار و يك مشكل دارد. در بين تيمهاي حاضر در ليگ برتر شايد به جرأت بتوان گفت فقط سپيدرود است كه حامي مالي مطمئني ندارد و يا از جايي حمايت نميشود. پارس جنوبي جم آمده كه در ليگ برتر بماند و به ثبات برسد اما آيا اين مسئله براي سپيدرود دوستداشتني و پرطرفدار صدق ميكند و اين تيم توان ماندن در ليگ برتر را دارد؟!