درباره كار مربيگري هم همين امر صدق ميكند. گاهي برخي بازيكنان از دوران بازيگريشان در زمين حكم يك مربي را بازي ميكنند و ذاتاً مربي هستند. همين دست بازيكنان بعد از اينكه از دوران بازي كنار ميروند خيلي سريع به امر مربيگري روي ميآورند و معطل نميمانند. برخي هم هستند كه بعد از چند سال مربيگري در تيمهاي ديگر و ردههاي پايينتر ميآيند و كمكم حتي تا مربيگري تيم ملي هم بالا ميروند. اين بازيكنان استعداد ذاتي دارند و ذاتاً مدير هستند. علي كريمي هم ميتواند جزو اين دو دسته باشد و هم نباشد. علي هم استعداد رهبري دارد و هم اين قابليت را داراست كه با اندوختن تجربه، خود را بالا بكشد. علي در زمين بازيكن در خدمت تيم بود ولي نقش رهبري تيم را نداشت. مگر اينكه در مواقعي يكتنه ميخواست حريف را شكست بدهد. البته يكتنه كه نه فقط خودش، بلكه وقتي چنين تصميمي ميگرفت همه تيم را با خودش جلو ميكشيد و كار را تمام ميكرد. يا لااقل از خودش و عملكرد تيمش راضي بود. چون او با بازيكنان زير دستش كار نكرده و سابقه چنين كاري را از او در ذهن ندارم نميدانم كه او ميتواند در كارش موفق باشد يا نه ولي مطمئن هستم كه او اين جسارت را دارد كه اگر كاري را بلد نيست يا نميتواند انجام بدهد براي يادگيرياش تلاش كند. علي در همه روزهايي كه فوتبال بازي كرده نشان داده از بودن كنار بزرگان اين رشته هراسي نداشته است. چه در بايرنمونيخ كه بود و چه در پرسپوليس يا تيم ملي. او متكي به كسي نيست و لازم باشد دست به هر كاري ميزند. البته اگر ميتوانست در يكي، دو فصل كنار دست مربي خوب و صاحب عنواني ميايستاد و چم و خم كار را از زاويه ديد يك مربي متوجه ميشد بهتر بود ولي در اين اواخر هم كه در پرسپوليس بود ميديديم كه گاهي خودش لب خط ميرفت و دستور تاكتيكي ميداد. پس ميتوان اين اميد را داشت كه علي در مربيگري موفق باشد. قطعاً همه خانواده پرسپوليس از اينكه يكي از اعضاي خانوادهاش وارد اين حرفه شود خوشحال خواهد بود ولي به همان اندازه هم همه ما از عدم موفقيت علي غمگين خواهيم شد. انشاءا... كه اين اتفاق برايش رخ ندهد كه اگر هم رخ داد مشكلي نيست و ميتواند از تجربياتش استفاده بهينه را ببرد.