به گزارش خبرورزشی، از ژوئن 2014 تا فوريه 2016، اولي هوينس، به دليل تخلفات مالياتي و 28/5 ميليون يورويي كه مخفيانه در حسابهاي سوئيس سپردهگذاري كرده بود، پشت ميلههاي زندان بود؛ يعني 21 ماه آب خنك خورد! البته اين آب خنك خوردن با بقيه متفاوت بود؛ او در سلول مجهزي اموراتش را ميگذراند و به طرز فاحشي در مقايسه با ديگران از مرخصيهاي آخر هفتهاش بهره ميبرد.

با اين حال بعد از آزادياش از زندان بود كه بسياري تصور ميكردند اولي هوينس تازهاي را ميبينند؛ او كمي متواضعتر شده بود و رفتارش با رسانهها هم مهربانانهتر شده بود ولي كمي كه از آن زمان گذشت، هوينس كه داستان افسانهاياش لكهدار شده بود، دوباره تبديل به همان آدم سابق شد: مغرور و تحريككننده.

نبايد زنداني ميشدم

او 25 نوامبر سال پيش با 2/97 درصد آرا دوباره به عنوان رئيس بايرنمونيخ انتخاب شد و نشان داد 21 ماه زنداني كه سپري كرده، هرگز ذرهاي تغيير در رفتارهاي عجيب او به وجود نياورده است. آنهايي هم كه نسبت به اين داستان اندكي ترديد داشتند، زماني كه سخنراني اولي هوينس در روز 11 مي را ترتيب دادند، شكشان برطرف شد: او براي اينكه در يك سمينار شركت و سخنراني كند، اول تقاضاي يك چك 18 هزار يورويي كرد. هوينس همين تازگي درباره داستان زنداني شدنش هم صحبت كرد. «وقتي به عقب برميگردم و به اين داستان نگاه ميكنم، ميبينم من شايسته لطف بيشتري از سوي قوه قضاييه بودم. اصلاً نبايد زنداني ميشدم. بايد تبرئهام ميكردند چون تبرئه شدنم كاملاً طبيعي بود. اگر تصميم گرفتم كه به رأي صادر شده اعتراضي نكنم، به خاطر اين بود كه علاقهاي نداشتم خبرنگاران جلوي در خانهام چادر بزنند. قبل از هر چيزي ميخواستم از نزديكانم مراقبت كنم». او اين صحبتها را جلوي صدها نفر انجام داد و همان زمان بود كه زمزمه «همان هوينس هميشگي برگشته» سر زبانها افتاد. البته آنها بيشتر شگفتزده شدند وقتي شنيدند كه هوينس ميگويد: «تنها شهروند آلماني بودم كه اعتراف كردم ولي بعد من را به زندان انداختند». هوينس فراموش كرده كه همان اعترافهاي اوليهاش هم مبهم و سراسر بياعتبار بود. اين اظهارات اگرچه شوكهكننده بودند ولي بازتاب بسيار كمي در رسانههاي آلماني داشتند؛ دليلش هم اين بود كه كسي صحبتهاي هوينس را جدي نگرفته است.

با هوينس كار نميكنند

حالا سؤال اين است كه آيا بازگشت به كار هوينس در باشگاه بايرنمونيخ اشتباه بزرگي بود؟ آيا بهتر نبود او با 65 سال سن ديگر بازنشسته ميشد و رياست بر بايرنمونيخ را فراموش ميكرد؟ البته هوينس بدون بايرنمونيخ غيرقابل تصور است. اين باشگاه، آغازگر راه زندگياش بوده اما جريان برعكس اين داستان خيلي به واقعيت نزديك نيست چون خود هوينس هم به آرامي متوجه شده كه موجي عليه او در بايرن به راه افتاده است؛ تا اين حد كه كانديداتورياش براي رياست بايرنمونيخ در انتخابات سال 2019 كاملاً مبهم است. از زماني كه او به دفتر كارش در بايرنمونيخ برگشته، تمامي كانديداهايي كه قرار بوده براي جانشيني پست مدير فني باشگاه (پستي كه در اختيار ماتياس زامر بود و استعفا داد) شروع به فعاليت كنند، بيخيال شدهاند؛ آن هم فقط به يك دليل: آنها نميخواهند با اولي هوينس همكاري كنند. حسي مشابه براي فيليپ لام، كه به تازگي از دنياي فوتبال خداحافظي كرده و يا مكس ابرل، مديركل باشگاه مونشنگلادباخ كه گفته ميشد به بايرن ميآيد.

ديكتاتور وارد ميشود

ماجرا از اين قرار است كه هوينس زمان را براي نشستن بر صندلي رياست بايرن و فرمانهاي ديكتاتورگونهاش هدر نداده است؛ او از زمان ورودش به باشگاه دستور داده فقط و فقط به زبان آلماني در رختكن بايرنمونيخ صحبت شود، اتفاقي كه باعث سرگيجه بين دارودسته اسپانيولي تيم (خاوي مارتينس، برنات، تياگو آلكانتارا، ويدال، رافينيا، ژابي آلونسو، داگلاس كاستا، كه اين دو تاي آخر باشگاه را ترك كردند) شد. هوينس همين چند وقت پيش كارلو آنچلوتي، سرمربي كنوني بايرنمونيخ را به خانه شخصياش به صرف سوسيس دعوت كرد تا از اين طريق بتواند كنايهاي هم به پپ گوارديولا، مربي سابق باوارياييها بزند. دو روز بعد از آن ديدار، هوينس تيرش را به گوارديولا زد: «مطمئناً كارلو قابليتهاي زيادي دارد. او ميتواند در هر شرايطي آرامشش را حفظ كند. البته غيرممكن است بتوان تيمي پر از ستاره را فقط با حفظ آرامش هدايت كرد. گاهي وقتها بايد يكسري چيزها را ذاتي بلد بود». جاي ترديدي نيست كه مربي سابق پاريسنژرمن خيلي از اين صحبتها خوشش ميآيد.

هو شدن روي بالكن شهرداري

تلفن هوينس براي شنيدن شكايت بازيكنان از تصميمات سرمربي تيم هم هميشه باز است. خود هوينس درباره ريبري ميگويد: «هر بار كه فرانك در جريان بازي تعويض ميشود، شبش به من زنگ ميزند تا بگويد چقدر بدبخت است و ميخواهد بايرنمونيخ را ترك كند». 20 مي در جريان مراسم جشن بيست و هفتمين عنوان قهرماني بايرن، هوينس روي بالكن شهرداري ميكروفون را به دست گرفت تا چند كلمه براي 20 هزار هواداري كه جمع شده بودند، صحبت كند ولي در عين ناباوري چند دقيقهاي مجبور شد تحمل كند تا هو شدنهايش از سوي هواداران بايرنمونيخ تمام شود. اعضاي كانون هواداران بايرن ميگويند او كار زيادي براي اين باشگاه انجام داده ولي با توجه به اخلاق عجيب و البته پرونده قضايي كه داشته، بهتر است ديگر بيخيال گرفتن پست در بايرن باشد.

هممسير با مخالفان سياسي آلمان

در فينال زير 19 سالههاي بوندسليگا بين دورتموند و بايرنمونيخ در 22 مي، يكي از هواداران دورتموند زماني كه تيمش در ضربات پنالتي بازي را برد، انگشت ميانياش را در فاصله يك متري صورت هوينس گرفت كه موجب خشم او شد. نفرت از او در زمين مسابقه و البته داد و بيدادهاي هوينس در نشستهاي رسانهاي نشان ميدهد اوضاع تا چه اندازه عليه او شده است. رفتارهاي تحريكآميز و صحبتهاي بيربطش هم چنان زياد شده كه بسياري از سياستمداران دوباره خواستار بازگشت او به زندان شدهاند! يكي از اين افراد وزير دادگستري آلمان، توماس كوتزشاتي است كه ميگويد: «اين رفتار نشان ميدهد كه گذر 21 ماه در يك سلول لوكس و تعطيلات آخر هفته خوب، هيچ تأثيري روي آقاي هوينس نگذاشته است. در حال حاضر او همه چيز را به سخره گرفته است. غيرقابل قبول است! با اتفاقاتي كه رقم زده، به او پيشنهاد ميكنم محتاط باشد چون همين حالا هم به اندازه كافي قوه قضاييه را تحريك كرده تا دوباره برگي از ميان پروندههاي پيچيده او بيرون كشيده شود و جريمه ديگري برايش در نظر گرفته شود. اگر يك روز ديگر او پشت ميلههاي زندان فرستاده شود، من يكي تعجب نميكنم».

البته هوينس نگران اين موارد نيست چون اعتقاد دارد سياستمداران نميتوانند پيامشان را به مردم انتقال دهند. هوينس بدون در نظر گرفتن اختلافاتي كه آلمان با روسيه دارد و فضاي ضدروسي كه بر اين كشور حاكم است، ميگويد: «خيلي دوست دارم با ولاديمير پوتين ديدار كنم. او هم مثل من عاشق سوسيس است. ميتوانم از اين فرصت استفاده كنم و او را قانع كنم به كشورهاي اروپاي غربي نزديكتر شود».