به گزارش خبرورزشی، علی دایی باز خیلی صبورتر بود که یک سال نفتیها را به هر قیمتی تحمل کرد اما روشهای این دو چهره مطرح با هم فرق میکند. دایی شاید به خاطر شاگردانش یک سال تمام دندان روی جگر گذاشت اما کریمی به خاطر شاگردانش و البته عقایدش ترجیح داد هنوز سوپرجام شروع نشده عطای کار را به لقایش ببخشد و برود. آنهایی که خیلی خوشبین بودند میگفتند کریمی نهایتاً یک نیمفصل در نفت دوام میآورد حتی بدبینها هم میگفتند سوپرجام را میماند و بعد میرود اما کریمی دوباره همه را سورپرایز کرد و دست نفتیها را در پوست گردو گذاشت همانطور که آنها مدتهاست دست بازیکنان و مربیان را در پوست گردو میگذارند.

***

ماجرای نفت و علی کریمی از اول هم یک سوءتفاهم بود. چیزی شبیه کارد و پنیر اما سؤال اینجاست که چرا فدراسیون با نفت مماشات و مدارا میکند و این کار قرار است تا کی ادامه پیدا کند؟ مگر فدراسیون نگفته بود اجازه حضور تیمهای بدهکار را در لیگ برتر نمیدهد پس چه شد؟ علی کریمی که در این ماجرا باخت او باید حدس میزد که نفت چه باشگاه عجیب و پرمشکلی است چون حدس زدنش چندان سخت نبود الان کریمی به جز خودش نمیتواند – و نباید- یقه کسی را بگیرد چون یک بچه 10 ساله هم میدانست نفت چه شرایطی دارد اما یکی نیست از فدراسیون فوتبال بپرسد شما این وسط چه کارهاید؟! یعنی یک باشگاه میتواند هر وقت دلش خواست پول بدهد یا ندهد و به همه بدهکار باشد و بعد هم در لیگ شرکت کند؟ نفت که دیگر استقلال و پرسپولیس نیست که با یک تلفن از بالا...