همان پارسال همه ميپرسيدند چرا خسرو و رحمتي 3 ساله بستند اما يك نفر هم افتخار نداد جوابي به اين سؤال بدهد. امسال هم مجتبي جباري 2 ساله بسته و اميد ابراهيمي كه حداقل 5 سال از او كوچكتر است يك ساله! خب آيا هيچ استدلالي براي اين قضيه وجود دارد؟ آيا 2 ساله بستن جباري و يك ساله بستن ابراهيمي توجيه فني دارد؟
اگر جباري، رحمتي و حيدري كه هر سه بدون شك از بهترينهاي بعد از انقلاب استقلال هستند در جواني قرارداد 3 ساله ميبستند (با هر رقمي) بايد از آنها تقدير ميشد و عكسشان را بزرگ ميزدند بر سر در باشگاه اما آنها به سپاهان و قطر و... رفتند و بعد كه برگشتند قراردادهاي بلندمدت بستند! اين مشكل هم البته فقط مربوط به دوران مديريت افتخاري نميشود بلكه استقلال در ادوار گذشته هم اين معضل بزرگ را داشت و «بازيكنسالاري مطلق» از در و ديوار باشگاه بالا ميرفت. در پرسپوليس هم البته كمكم همينطور ميشود، بازيكن هر جور ميخواهد آپشن در قراردادش ميگذارد و هر وقت ميخواهد تمديد ميكند (مثل كمال) و هر وقت هم هوس ميكند به اروپا ميرود و برميگردد بدون آنكه كسي بگويد بالاي چشمتان ابرو است.