به گزارش خبرورزشی،اخباري كه نه ميتوان منكرش شد و نه ميتوان ثابتش كرد! در تازهترين نمونه اين باندبازيها، گفته ميشود باندي در استقلال قصد خراب كردن مجتبي جباري را دارد، يكي از مديران پرسپوليس ميخواهد باند طارمي و مسلمان را متلاشي كند و در تيم ملي باتجربهها عليه جوانترها يك باند شدهاند و به همين دليل هيچ يك از بازيكنان باتجربه تيم ملي در دعواي سردار آزمون و امير تتلو از اين مليپوش حمايت نكردند.

در مورد استقلال، مديران اين باشگاه با قاطعيت شايعات را رد ميكنند. آنها ميگويند دليلي براي دشمني با مجتبي وجود ندارد. جباري آن سالها هم كه در استقلال بود، هيچ گروه و دستهاي نداشت و الان هم دنبال راه انداختن باند نيست و طبيعتاً ديگران هم با او دشمني ندارند.

البته در استقلال اين اختلافهاي گروهي سابقه دارد. همين چند سال پيش بود كه بازيكنان استقلال دو دسته شده بودند، يك دسته در حمايت از رحمتي و گروه مقابل همراه جواد نكونام اما در حال حاضر به نظر ميرسد بايد به حرف مديران باشگاه اعتماد كرد.

در پرسپوليس هم باور اين كه مسلمان و طارمي باندي داشته باشند، دور از ذهن است. اگرچه شوخيهاي اين دو بازيكن و جمع شدن جوانترهاي تيم دور مهدي و محسن، باعث شده برخي بزرگترها از دست آنها شاكي باشند اما نميتوان اين ماجرا را باندبازي تلقي كرد. باندبازي در پرسپوليس وقتي رواج داشت كه دو پادشاه در يك اقليم نميگنجيدند! همان زمان كه برخي پرسپوليسيها قبل از خواب در اتاق يكي از بزرگان تيم جمع ميشدند و نماينده به اتاق سرمربي ميفرستادند كه اگر فلاني در تركيب باشد، ما نيستيم. الان فضاي پرسپوليس آرام است و البته خطر دودستگي با توجه به چپچپ نگاه كردن بعضيها به جوانترها وجود دارد.

اما تيم ملي با وجود آن كه اسم ملي را روي خود دارد، از گذشته تا هنوز بعضاً درگير اين داستانها بوده است. قديميها خوب يادشان است چه حرفي زندهياد پرويز دهداري را به هم ريخت و باعث شد او براي كنار گذاشتن اعتصابيون مصممتر شود. ميگويند دستيار دهداري با گوش خود شنيد يكي از ستارههاي تهراني تيم ملي در رختكن به همبازياش گفته «ببخشيد كه در آن صحنه به تو پاس ندادم، يك لحظه فكر كردم فلاني است و چون قرار بود هيچكس به او پاس ندهد، رويم را برگرداندم و بعد فهميدم تو بودي!» اين حرف به گوش دهداري رسيد و پرويزخان را تشويق كرد به باندبازيها پايان بدهد.

البته در دوره سرمربيگري جلال طالبي در تيم ملي، بار ديگر همين داستانها تكرار شد و باز هم بازيكنان تيم ملي چند گروه شدند. اوج اين چنددستگيها هم جام جهاني 2006 آلمان بود كه بعضيها با قرار قبلي به علي دايي پاس نميدادند. آرام آرام اين چنددستگيها كمرنگ شد و سرانجام در زمان سرمربيگري افشين قطبي بود كه تمام مليپوشان عليه سرمربي تيم يك باند شدند! مليپوشاني كه معتقد بودند يك نفر فقط به اين دليل كه با واژهها بازي ميكند، سرمربي تيم ملي شده است!

با آمدن كارلوس كيروش، بساط باندبازي برچيده شد. مرد پرتغالي تجمع بيشتر از يك نفر (!) را هم كنترل ميكرد و كمكم همه حساب كار دستشان آمد كه اگر دست از پا خطا كنند، ديگر امكان ندارد به اردوي تيم ملي دعوت شوند.

حالا اما شايعه شده در تيم ملي ميان جوانترهايي مثل سردار، جهانبخش، طارمي، سعيد عزت، محمدي و... كه سن و سال چنداني ندارند و باتجربهها، شكاف ايجاد شده است و آنها اصلاً مايل نيستند پشت جوانها دربيايند اما يكي از مليپوشان شاغل در اروپا اين شايعه را رد ميكند و ميگويد: «اسمش را نميشود باند گذاشت. شايد رفيقبازي گزينه مناسبتري باشد. به هر حال بعضيها با هم بيشتر رفيق هستند و شايد از بيرون اينگونه به نظر برسد كه يك باند شدهاند. اين رفيقبازي در تيمهاي باشگاهي هم هست و چيز عجيبي نيست. در مورد ماجراي سردار آزمون هم چون موضوع خيلي بچگانه بود، ما ورود نكرديم. حرفهاي يك خواننده زيرزميني كه نبايد مهم تلقي شود.»

نهايت آرزوي ما هم اين است كه باندي در تيم ملي نباشد. البته اگر هم باشد، كارلوس يك روزه تارومارش ميكند.