عادل البته ميخنديد ولي حرفي كه ميزد گريهدار بود. ورزشگاه بايد مكان امني باشد براي تك تك تماشاگران كه بعضاً بچههاي خود را به اين محل ميبرند تا 2 ساعت از فوتبال لذت ببرند اما آنجا با يك عده معتاد مواجه ميشوند كه البته هر حرف بالاي 18 سالي را هم ميزنند. بعد هم عدهاي ميگويند اگر خانوادهها به ورزشگاه بروند همه چيز درست ميشود اما مگر در كوچه و خيابان خانوادهها حضور ندارند كه صبح تا شب كلي ناهنجاري ميبينيم كسي كه اعتياد دارد و به ورزشگاه ميرود حتي در حضور خانوادهها و زن و بچه مردم هم كار خودش را ميكند. كسي كه فحش ميدهد در خيابان و پشت موتور جلوي زن و بچه مردم فحش ميدهد و در ورزشگاهي كه زنها نيستند هم فحش ميدهد. حالا كه پاي مواد مخدر هم وسط است و عدهاي ورزشگاه را با بعضي از مناطق خاص تهران اشتباه ميگيرند!
متأسفانه ما در يكسري از موارد يا قانون نداريم يا اگر داريم قانون ضعيفي داريم. وقتي قانون در مورد حضور بازيكنان تيم استقلال در تيم اميد واضح و صريح نيست واي به حال مسائل به مراتب مهمتر. با اين وضعيت نبايد انتظار داشت مشكلات خود به خود و يكشبه حل شود. آدمي كه گل و شيشه و علف به ورزشگاه ميبرد (و جرأت انجام اين كار را دارد) صد تا خلاف ديگر هم ميكند و به هر حال عقل حكم ميكند تا همه صبح تا شب مراقب باشيم تا خداي نكرده ماجراي وحشتناك و دلخراش آتنا و بنيتا تكرار نشود.