به گزارش خبرورزشی، در فاصله دو روز مانده به شروع رقابتهاي جهاني دووميداني در لندن، يوسين بولت، ركورددار دوي سرعت و سريعترين مرد دنيا كه آخرين فصل حضورش در سطح حرفهاي دووميداني را تجربه ميكند كنفرانسي خبري تشكيل داد و از ميزان آمادگياش براي شركت در اين تورنمنت فوقالعاده مهم خبر داد. بولت كه بعد از المپيك ريو گفته بود سال آينده آخرين فصل حضورش در رقابتهاي دووميداني است هنوز مشخص نكرده بعد از اين رقابتها از دنياي حرفهاي خداحافظي ميكند و يا اينكه اواخر فصل.

* براي آخرين چالشتان آماده هستيد؟

بله، بدون كوچكترين ترديدي. اگر به اينجا آمدهام به اين معني است كه كاملاً از خودم مطمئن هستم. 100 درصد آمادهام، مربيام هم همينطور. بيصبرانه منتظر شروع رقابت هستم. آخرين مسابقهام در موناكو و در 100 متر، ركورد 95/9 ثانيه را ثبت كردم كه نشان ميدهد در مسير درستي قرار دارم. به هر حال يك رقابت انتخابي و يك رقابت فينال وجود دارد و بايد آدم بتواند آرامشش را حفظ كند. اينكه در يك روز دوبار مسابقه بدهم هميشه به من كمك كرده است. آمادهام. همين حالا ميتوانم تيتر روزنامهها را ببينم: «يوسين بولت در يك رقابت بزرگ بدون شكست باقي ماند؛ او مهار نشدني است».

* جديترين رقيبتان در فينال چه كسي خواهد بود؟

هر هفت دونده ديگري كه در فينال با من ميدوند بزرگترين رقباي من هستند.

* چطور ميتوانيد هميشه اينقدر باانگيزه باشيد؟

هر سال چيزي براي انگيزه دادن به خودم پيدا ميكنم. عاشق رقابت هستم و ميخواهم بقيه دوندهها سريع بدوند تا من را تحت فشار بگذارند. براي گفتن اين جمله كه من يك افسانه و اسطوره هستم كاملاً راحتم چون اين موضوع را حداقل به خودم ثابت كردهام. كلمهاي براي توصيف اينكه من واقعاً در طول اين همه سال چه كارهايي كردهام وجود ندارد؛ با اين حال من واقعاً به خودم افتخار ميكنم.

* مرگ دوست شما در تصادف موتورسيكلت، جرمين ماسون، كه نايبقهرمان پرش ارتفاع المپيك 2008 بود، روي اين فصل شما تأثيرگذار بوده است؟

دوره سختي بود و توانايي لازم براي تمرين كردن در يك بازه مشخص را نداشتم. سه هفته بسيار سخت بر من گذشت ولي نزديكانم قانعم كردند كه بايد دوباره به تمرينات و دويدن برگردم، چون اين همان چيزي بوده كه جرمين هم ميخواسته. در نهايت اين موضوع به من كمك كرد كه برگردم و تلاش كردم اين تراژدي را تبديل به يك انگيزه مثبت كنم.

* چه فكري براي آيندهتان كردهايد؟

دووميداني چيزي است كه سالها دوستش داشتهام...  بايد ببينم آينده من را به كجا ميبرد. صحبت كردهام تا به دنياي فوتبال بروم ولي ميخواهم سفر هم كنم و منبع الهامي براي دوندههاي جوان در دووميداني باشم؛ ميخواهم با آنها حرف بزنم، تجربهام را در اختيارشان بگذارم و به آنها انگيزه بدهم. وقتي بچه بودم فكر نميكردم قهرمان شوم و ركوردها را بشكنم ولي حالا به مردم ميگويم همه چيز ممكن است.

* به نظر شما ستاره بعدي دنياي دووميداني چه كسي است؟

وايد فان نيكرك كارش را خوب انجام داده است. حالا او حتي در 200 متر هم مسابقه ميدهد و اين موضوع هيجانزدهام ميكند. او ورزشكار بزرگي است. از اين گذشته، پسر خوبي هم هست.

* اگر گريزي به عقب داشته باشيد، به نظرتان بهترين عملكردي كه داشتيد كجا بوده و چرا؟

بازيهاي المپيك پكن سال 2008 و شركت در دوي 200 متر. فكر نميكردم بتوانم ركورد 200 متر را بشكنم و آروزي بزرگ من بود. نميدانم بعد از آن چه كار كردم و حتي نميدانم آن پيروزي را چطور جشن گرفتم. ميخواهم بگويم آنقدر خوشحال و هيجانزده بودم كه چيزي يادم نميآيد.

* داستان اين خوشحالي شما چيست؛ همين كه انگشتتان را به سمت آسمان ميگيريد؟

داستان خاصي ندارد. چيزي بود كه يكدفعه به سرم زد و بعد هم تبديل به خوشحالي ويژهاي شد. طوري شده كه الان مردم با ديدن اين نوع خوشحالي به ياد من ميافتند. آنهايي كه انگليسي بلد نيستند سمت من ميآيند و اين حركت را انجام ميدهند. خيلي با حال است.

* فكر ميكنيد تا زنده هستيد كسي ركورد شما را بشكند؟

اميدوارم اينطور نشود. هيچ ورزشكاري دوست ندارد ركوردهايش شكسته شود. ميخواهم اين جمله را بعداً به فرزندانم بگويم: «نگاه كنيد، من هنوز هم بهترين هستم».