مهدوی کیا که از مردان متفکر و منطقی فوتبال ایران است و ما باید تا ابد قدر او را بدانیم گفته با چه متر و معیاری می گویید تیم ملی باید از گروهش صعود کند؟
بحث این روزهای فوتبال ایران همین است. چرا باید ادعا کنیم تیم ملی از گروهش در جام جهانی صعود کند؟ ما چه تغییری در فوتبال ایران دیده ایم؟
آیا دو صعود پیاپی و کم دردسر به جام جهانی باعث شده دچار چنین توهمی شویم؟ آیا فراموش کرده ایم صعود به جام جهانی یک پروسه است و نتیجه گرفتن در جام جهانی یک جریان ویژه دارد؟
اینها هیچ ربطی به هم ندارند. چرا فکر می کنیم تیم های همگروه ما در جام جهانی روسیه زنگ تفریح هستند؟ چرا بازی در جام جهانی را این قدر بی مقدار تلقی کرده ایم؟
برای صعود از گروه خودمان در جام جهانی باید تمام اردوها و برنامه های کی روش را در نظر داشته باشیم. باید باشگاه ها معنی و مفهوم جام جهانی را به طور کامل درک کنند. باید لژیونرهای آماده داشته باشیم. باید در رقابت های لیگ بازیکنان خود را آماده کنیم.
دیدارهای تدرکاتی برای دست یافتن به هماهنگی بیشتر که از همه واجب تر است و ما همواره در این مورد به خصوص لنگ می زنیم.
به تعبیر مهدوی کیا چه اتفاقی افتاده که دچار توهم صعود از گروه خود به جام جهانی شده ایم؟ مگر قرار است تمام برنامه های تیم ملی قبل از سفر به روسیه اجرا شود؟
تیم های دیگر بیکار ننشسته اند تا فقط ما صعود کنیم. جام جهانی جای بازی های کودکانه نیست. به این باور ساده برسیم که آنجا جام جهانی فوتبال است؛ نه جام گل کوچک محله ما!
