سوالی که مطرح می شود اما این است؛ آیا داشتن دعوتنامه از اندونزی و مالزی برای مربیان ما افتخار است؟
پاسخ بی برو برگرد منفی است. چون لیگ این کشورها محلی از اعتبار و وجاهت ندارند. در نتیجه درخشان یا مربی دیگری راهی آنجا شوند چیزی بر اندوخته های خود اضافه نمی کنند.
این روزها شرکت ها و ایجنت هایی پیدا شده اند که به برخی بازیکنان و مربیان ایرانی که در لیگ خودمان به جایی نرسیده اند پیشنهاد کار در مالزی و اندونزی را مطرح می کنند.
چند بازیکن همین سه ماه پیش از یکی از شهرهای شمالی راهی این کشورها شده اند و جملگی دست از پا درازتر برگشته اند. تعدادی از آنها حتی با مشکل اتمام ویزا مواجه شده و مدتی در آن کشورها سرگردان شده اند.
در فوتبال آسیا اگر لیگ های ژاپن،چین،کره جنوبی،قطر و امارات سراغی از مربیان و بازیکنان ایرانی بگیرند یعنی بحث فوتبال حرفه ای جدی است اما در سایر موارد فعلا ایجنت های زرنگ دارند از ضعف و بی سر و سامانی فوتبال کشورهای مالزی و اندونزی سوء استفاده می کنند و امیدواریم مربیان و بازیکنانی که با آنها قرارداد می بندند از حالا بدانند قرار نیست چیز دندان گیری در این کشورهای عایدشان شود.