اين كشور و اين مردم عجيب قدرت پنهاني دارند كه هر زمان اراده ميكنند، به هدف خود دست پيدا ميكنند. جام جهاني فوتبال كه براي ما يك رؤيا و آرزو بود، حالا قبل از انجام دو بازي مقدماتي به آن ميرسيم. جام ملتهاي آسيا را با سه قهرماني به تاريخ خود سنجاق كردهايم، قهرماني بازيهاي آسيايي را كسب كردهايم و در جام باشگاههاي آسيا نيز سه قهرماني داريم. حرفهاي شدهايم يا لااقل داريم حرفهاي ميشويم، بازيكن لژيونر داريم، بزرگترين گلزن تاريخ ملي جهان از ايران است و داوران ما در المپيك و جام جهاني سوت ميزنند و ميرويم تا معيارهاي كامل فوتبال حرفهاي را به دست آوريم. فوتبال حرفهاي، باشگاه حرفهاي، بازيكن حرفهاي، مدير حرفهاي، رئيس حرفهاي و تماشاگر حرفهاي! حرفهاي يعني غيردولتي، يعني خصوصي، يعني شخصي، يعني سرمايهگذاري در فوتبال، كسب درآمد، انجام مخارج، اسپانسر به دست آوردن و حق پخش تلويزيوني را گرفتن. بيشترين تماشاگر فوتبال را ما داريم و در شهرستانها بيش از يكصدهزار نفر در يك بازي به ورزشگاه ميروند. كجا سراغ داريد؟ مهمترين بازيهاي عربستان، امارات و... 20 هزار تماشاگر ندارد. در كجاي فوتبال ايستادهايم. روي شاخ فوتبال آسيا اما هنوز نميتوانيم باشگاههاي خود را خصوصي كنيم و حرفهاي بشوند. نگران نباشيد پرسپوليس و استقلال را حرفهاي كنيد (خصوصي). رئيسجمهور موافق است، وزير ورزش موافق است، تماشاگران موافقند، كنفدراسيون فوتبال آسيا موافق است، يك حركت و جسارت نياز داريم. از وزير ورزش توقع ميرود اين جرقه را ايشان بزنند، به تحليلها و ارزيابيهاي غلط بعضيها كه نگرانند گوش نكنيد، حرفهاي شدن اين دو باشگاه به جامعه آرامش ميدهد و آب از آب تكان نميخورد. وقت انجام و خصوصيسازي اين دو باشگاه، زمينه آماده است. واهمهها را كنار بگذاريد و به نجات اين دو تيم فكر كنيد.