مثلاً مهرداد ميناوند كه شوخيهايش با اهالي فوتبال هنوز از يادمان نرفته؛ شوخي بيجا و بيدليل اما اصلاً خوب نيست. خب كه نيست هيچ، از بد هم بدتر است. درست مثل همين شوخي آخر ميناوند با منصوريان كه بيشباهت به حرمتشكني نبود.
منهاي آنچه به عنوان بحثهاي رنگي مطرح ميشود بياحتراميهايي كه در قالب شوخيها صورت ميگيرد شأن فوتبال ايران را زير سؤال ميبرد. اين شوخيها باعث ميشود ديگران فوتبال ما را جدي نگيرند.
نشان دادن اعداد و بازيهايي مسخره از اين دست حتي براي پيشكسوتان ما خوب نيست. از وقتي عدد بازي در اين فوتبال مد شد حرمت خيلي چيزها از بين رفت.
از يك تماشاگر عادي توقعي نداريم اما از بزرگان فوتبال خيلي انتظار داريم. انتظارمان هم به حق است.
عذرخواهي هرگز كسي را كوچك نميكند؛ يك عذرخواهي كوچك از سوي ميناوند و تغيير روش و تجديدنظر در شوخيها ميتواند جلوي ماجراهاي تلخ را بگيرد.