به گزارش خبر ورزشی، محمد علی بعد از دوران قهرمانی برای امرار معاش ظروف پلاستیکی یک بار مصرف می فروخت. مثل همه ی مردها غم نان داشت و بجای گلایه و فریاد برای کمک کار می کرد. هر چند که خیلی دوست داشت نان از پولاد سرد دربیاورد چرا که برای وزنه برداری زحمت کشیده بود و مدال هایش حاصل سال ها مشقت و سختی بود. او می توانست مربی باشد . او می توانست به جای فروختن ظروف پلاستیکی جوان ها را آموزش دهد. اما حیف که ...
روحش شاد و یادش گرامی.
