به گزارش خبرورزشی، آرسن ونگر، سرمربي آرسنال كه به تازگي قراردادش را با «توپچيها» تا سال 2019 تمديد كرده، روز گذشته گفتوگوي بسيار مفصلي با «فرانس فوتبال» داشته كه درباره مربيگري، چالشها و تغييرات اين عرصه صحبت كرده است. اين گفتوگو چنان بلند و مفصل بود كه فقط خلاصهاي از آن، نوشته شد.

*آرسن، سختترين كاري كه در عرصه مربيگريتان داشتهايد، چه كاري بوده است؟

هر شكستي براي خودش يك كابوس است؛ يكي از سختترين كارها اين است كه وقتي شما براي مدت طولاني در يك باشگاه ميمانيد، احساس اين گناه كه يك مسابقه بزرگ را ميبازيد بد آزارتان ميدهد. حالا هرچه بيشتر در اين باشگاه بمانيد، اين كار سختتر ميشود چون ميدانيد چه عده از مردم را ناراحت كردهايد، تعطيلات آخر هفتهشان را وحشتناك خراب كردهايد و اينكه احتمالاً چندتايي از آنها، گريه هم كردهاند. خب وقتي با باشگاهي دوساله ميبنديد، به اين چيزها اهميتي نميدهيد چون باشگاه آنقدر كه براي هواداران اهميت دارد براي شما با اين قرارداد كوتاهمدت اهميت پيدا نميكند ولي وقتي قرارداد طولانيمدت ميبنديد، كار واقعاً سخت ميشود. هر بار كه ميبازيد، حس ميكنيد گناهكاريد.

* فصل گذشته عدهاي از هواداران آرسنال مخالف حضور شما در اين تيم بودند. فكر ميكنيد اين اعتراضها تأثيري روي نتيجه فصل گذشته آرسنال داشت؟

شايد رفتار خود من روي نتايجمان تأثيرگذار شد چون واقعاً لحظاتي در فصل بود كه بازيكنان پيشم ميآمدند و ميپرسيدند: «رئيس، چه خبر شده؟». با توجه به سردرگمي كه داشتم، كمي جو رختكن به هم ريخته شده بود، خب، هيچ چيز هم بدتر از اين نيست كه بازيكنان تصور كنند شما 100 درصد درگير كاري كه قرار است انجام دهيد، نيستيد. با اين حال، بعضي وقتها به آنها ميگفتم: «هي بچهها، من كنار شما هستم ولي خب بايد بازيها را هم ببريم».

* واقعاً نميدانستيد كه قرار است در آرسنال بمانيد يا برويد؟

نه.

* يعني تصميمي هم نگرفتيد؟

نه. همانطور كه گفتم سردرگم بودم و تصميم نگرفتم كه بمانم يا بروم. خب اين را هم ميدانيد كه وقتي بازيها را نميبريد، سروكله مشكلات ديگري هم پيدا ميشود.

* خب اين سردرگمي حاصل چه چيزي بود؟ مشكل در سطح مديريت باشگاه بود يا موضوع به اعتراض هواداران برميگشت؟

هميشه يكسري سؤالات وجود دارد؛ آيا من آدم مناسبي براي انجام خوب اين كار هستم؟ وقتي دچار سردرگمي و يا ناراحتي ميشوم، سعي ميكنم روي اتفاقات واقعي فوتبال تمركز كنم. از خودم سؤال ميپرسم. سخت كار ميكنم، سعي ميكنم رو به جلو حركت كنم، بهتر شوم ولي با اين حال نميتوانم بگويم انتقادات رويم اثر نميگذارد. همه ميخواهند آدم محبوبي باشند، به ويژه اينكه تماشاگران دوستش داشته باشند. بايد جنگيد و دوباره روي انگيزههاي اوليه، تمركز كرد. مقاومت برابر استرس فاكتور مهمي در فوتبال مدرن شده كه البته فقط هم مربوط به مربيان نميشود.

* بايد مقابل اين استرس مقاومت كرد تا اتفاقاتي كه فصول اخير رخ داده، هضم شود. فكر ميكنيد خيلي سريع كاري كه شما با آرسنال از بدو ورودتان در سال 1996 تاكنون كردهايد، فراموش ميشود؟

مردم از اتفاقي كه رخ داده فاصله نميگيرند. به نظرم، شرايط بين سالهاي 2006 تا 2015 تغيير كرد چون ما بايد در اين دوره ورزشگاه جديدمان را ميساختيم در حالي كه بقيه تيمهاي انگليسي پول براي فوتبالشان خرج كردند. ما پول كمتري داشتيم پس بايد بازيكنانمان را ميفروختيم در حالي كه بقيه تيمها بازيكن ميخريدند و قويتر ميشدند؛ حتي بعضاً بازيكنان ما را ميخريدند... با اين حال، خواستههايمان همچنان سر جايش است. راستش را بخواهيد هيچوقت به اندازه اين بازه 2006 تا 2015 كار نكرده بودم. قراردادي 5 ساله بسته بودم چون بانكها زماني كه ورزشگاهمان را ساختيم چنين چيزي را طلب كرده بودند. هيچ ضمانتي وجود نداشت و من تا آخرين لحظه به قراردادم پايبند ماندم چون ميخواستم به اين چالش احترام بگذارم ولي خب خيلي شرايط سخت بود. به خودم افتخار ميكنم كه توانستم از پسش بربيايم.

* در نهايت هم كه همين تازگي، قراردادتان را تا دو سال ديگر يعني تا 2019 تمديد كرديد. حالا ميمانيد يا ميرويد؟

نميدانم (ميخندد).

* اگر قرار باشد يك جانشين براي خودتان انتخاب كنيد، چه كسي را معرفي ميكنيد؟

(زير خنده ميزند) بگذاريد يك داستان برايتان تعريف كنم؛ روزي يك مربي ميرود پيش پزشكي و از او ميپرسد: «چطوري ميتوانم عمر طولانيمدتي داشته باشم؟» پزشك به او ميگويد:«شغلت را خيلي سريع ترك كن، سيگار نكش و نوشيدنيهاي الكلي را هم كنار بگذار». مربي ميگويد: «ضمانت ميكنيد كه اينطوري ميتوانم عمر طولانيمدتي داشته باشم؟» پزشك پاسخ ميدهد: «نه، اصلاً، ولي اين حس بهتان دست ميدهد كه عمر طولانيمدتي خواهيد داشت». راستش از زماني كه اين داستان را شنيدهام، تصميم گرفتهام شغلم را عوض نكنم!

* ولي به سؤال اصلي جواب نداديد؛ فقط يك نام براي جانشينيتان... 

اين كار من نيست. به آن طرف كمك ميكنم تا حس خوبي داشته باشد ولي اين ديگر به عهده مسئولان باشگاه است كه سرمربي بعدي آرسنال را انتخاب كنند. دوست دارم كسي كه جانشين من ميشود، باشگاه را به سطح بالاتري برساند.

* اين تابستان رقمهاي خيره كنندهاي براي ترانسفر بازيكن در بازار خرج شد؛ نيمار 222 ميليون يورو، سيتي هم 150 ميليون يورو براي دو بازيكن كناري پرداخت. فكر ميكنيد اين رويه تداوم داشته باشد؟

بله ولي قبل از پاسخ دادن به اين سؤال، يك سؤال ديگر دارم؛ اندازه يك باشگاه فوتبال چطوري تعيين ميشود؟ 30 سال پيش، اندازه يك باشگاه فقط با يك عدد تعيين ميشد كه آن هم تعداد حضورتماشاگراني بود كه به ورزشگاه ميآمدند. امروز هم تقريباً همان كارهايي انجام ميشود كه به مذاق تماشاگران خوش بيايد ولي قدرت اقتصادي مالكان باشگاه هم نقش دارد؛ اينجا، همان تغييرات اساسي است كه رخ داده. در انگليس حق پخش تلويزيوني بين 20 باشگاه تقسيم ميشود و كسي نميتواند شكايت چنداني داشته باشد ولي الان 10 سالي ميشود كه در انگليس و چند جاي ديگر، بيشتر مالكان باشگاهها خارجي هستند. گاهي ميلياردرها و گاهي هم دولتمرداني كه با قدرت مالي بالا تصميم ميگيرند براي بازيكني مثل نيمار بيش از 200 ميليون يورو پول بدهند.

* خب منطق اين نوع تصميمگيريها چيست؟

اين كار را ميكنند چون براي كشورشان خوب است؛ چون آنها پرچمدار جام جهاني هستند؛ درست مثل همين قطر كه ميزبان 2022 است. ديگر داستان اين ضربالمثل كه «پول بيشتر ميدهم و آش بيشتري ميخورم» مفهومش را از دست داده است. الان هزينه ميشود با اين پسزمينه كه اين پول و اين بازيكن ميتواند تبليغي براي كشورم باشد. به همين خاطر است كه ميگويم بازار ديگر غيرعقلاني شده است.

* با اين اوصاف بازار چندان سالمي به نظر نميرسد.

نه. وقتي شما مديريت ميكنيد بايد حساب دستتان باشد كه به نيمار گفته شده دستمزدت سالي 30 ميليون يورو خالص است. حالا ديگر شماييد كه بايد براي بقيه بازيكنانتان كه دستمزدشان بين 5 تا 10 ميليون يورو است توضيح دهيد، با علم به اينكه قاعدتاً آنها هم از توضيح شما قانع نميشوند. به نظرم اين موضوع، همان اتفاقي كه در فوتبال دوستش داشتم، يعني كار گروهي و بازي تيمي را شكننده كرده است. فوتبال اين روزها بيشتر امري فردي است كه روي جايگاه ستارهها تأكيد ويژهاي دارد و موفقيت فردي را بهاي بيشتري ميدهد تا موفقيت تيمي. اين روزها اگر پرسيده شود آيا تيمي مثل ناتينگهام فارست ميتواند مثل سالهاي 1979 يا 1980 كه قهرمان اروپا شد، دوباره قهرمان شود، پاسخش نه است.