آن زمان همه ميگفتند ايران پر است از استعداد و فوتباليست و نبايد از خارج فوتباليست به تهران بياوريم. اين هجمه با دعوت شدن بازيكنان ديگري كه بيرون از كشور الفباي فوتبال را آموخته بودند، افزايش يافت و منتقدان كيروش راهكار مناسبي براي حمله به سرمربي تيم اول فوتبال ايران پيدا كرده بودند. البته در همان روزها نيز، بودند منتقداني كه دليل اين تصميم و انتخابها را ضعف آموزش فوتبال در ايران عنوان ميكردند و بر اين باور بودند اگر در داخل هم بازيكناني داشتيم كه سيستمهاي فوتبالي را از كودكي آموخته بودند، كيروش ديگر سراغ دژاگهها و قوچاننژادها نميرفت ولي باز هم انتقادات عليه كيروش ادامه داشت. انتخاب سامان قدوس پس از حدود 6 سال و نيم بار ديگر در همين راستا به فوتبال داخلي ايران طعنه ميزند. طعنهاي كه البته به شدت روزهاي ابتدايي ورود كيروش به ايران غمانگيز نيست! چرا كه حالا با حضور ميلاد محمدي، سردار آزمون، سعيد عزتاللهي، علي كريمي، اميد نورافكن، روزبه چشمي، محمد انصاري و امثالهم به اين نتيجه ميرسيم كه 6 سال براي به خود آمدن فوتبال ايران كافي بوده و اتفاقات مثبتي در نحوه آموزش بازيكنان نوجوان فوتبال در حال رخ دادن است. در حدي كه حالا كيروش هم نميتواند قيدشان را بزند.