به گزارش خبرورزشی، يك سال و نيم از آخرين باري كه در گرنداسلم بازي كرده بود، ميگذشت ولي نشاني از اينكه بازي در اين سطح بالا را فراموش كرده نداشت؛ ماريا شاراپووا، تنيسباز شماره 146 اين روزهاي بخش زنان، در اولين بازياش در يواساوپن و به عبارتي در دشوارترين مسابقهاش در رقابتهاي ماقبل نيمهنهايي، از سد سيمونا هالپ، زن شماره 2 تنيس دنيا و يكي از بختهاي اصلي قهرماني در اين تورنمنت گذشت. شاراپووا در ديداري كه نزديك به سه ساعت طول كشيد، 2 بر يك و با نتايج 6 بر4، 4 بر6 و 6 بر3 به برتري رسيد و با چشماني گريان و در فضايي كاملاً احساسي راهي مرحله دوم اين رقابتها شد؛ جايي كه امشب بايد به مصاف تيمئا باسوس از مجارستان برود. «خيلي وقت بود در اين تورنمنت شركت نكرده بودم. به محض اينكه برگشتم، متوجه تمام لحظات خوبي كه اين تورنمنت برايم رقم زده بود، شدم. از زماني كه وايلد كارتم براي حضور در اين رقابتها به دستم رسيد، بيصبرانه منتظر تجربه كردن چنين لحظاتي در اين تورنمنت بودم. من و تيم همراهم تلاش زيادي كرديم تا بتوانيم اين صحنهها را خلق كنيم. اين پيروزي ارزش بسيار زيادي داشت و آنقدر سطحش بالا بود كه انتظارش را نداشتم». ماريا در حالي پايش به رقابتهاي گرنداسلم رسيد كه نتوانست امتيازات لازم را به دست بياورد و دست آخر با يك دعوتنامه افتخاري خودش را به اين رقابتها رساند؛ آن هم درست در حالي كه پيش از اين تورنمنت مهم كلاً 9 مسابقه داده بود و نتيجه درخوري هم نگرفته بود. «پيروزي بسيار مهمي بود. فراموش نميكنم كه تا همين دو هفته پيش نميدانستم ميتوانم در يواساوپن بازي كنم يا نه. 12 آگوست وقتي نتيجه امآرآي را گرفتم و وضعيت مصدوميت دستم را ديدم، كاملاً ناراحت شدم. مجبور شدم به نيويورك بيايم تا با پزشك ديگري هم مشورت كنم، آن هم در حالي كه فكر ميكردم نميتوانم در اين تورنمنت شركت كنم. وقتي به آن موارد فكر ميكنم و جايگاه الانم را ميبينم، به خودم ميگويم واقعاً كارم باورنكردني بود».

شاراپووا براي از سد راه برداشتن هالپ دست به كار بزرگي زد ولي همان كاري را كرد كه در آن تخصص داشت؛ او پيش از اين 6 بار با اين تنيسباز اهل روماني بازي كرده بود و هر 6 بار برنده شده بود؛ هفتمين تقابل اين دو تنيسباز هم تفاوت زيادي نداشت جز اينكه كمتر كسي فكرش را ميكرد اين بار هم ماريا برنده شود. شاراپووا البته در اولين بازياش حمايت گسترده تماشاگران آمريكايي را هم داشت؛ به طوري كه جو را كاملاً عليه رقيبش كرده بود. شايد اشكهاي آخر بازي بيشتر به خاطر همين لحظه بود؛ آخرين باري كه همه تماشاگران يكصدا نامش را فرياد زده بودند، ديگر كسي به خاطر ندارد. «درست است كه اين اواخر زياد بازي نكردهام؛ درست است كه من تنيسبازي هستم كه در جدول كمترين بازي را داشتهام ولي من هم شانس خودم را براي قهرماني دارم. خوب بازي كردم و زن شماره 2 تنيس دنيا را بردم. از اين برد كمي لذت ميبرم و خيلي سريع براي ادامه رقابتها برميگردم».