به گزارش خبر ورزشی، حسین پورامینی در ابتدای صحبتش می گوید: برد در برابر استقلال تقدیم به 15 هزار تماشاگری که به استادیوم آمدند و تماشاگرانی که بیرون از زمین به دلیل ازدحام جمعیت موفق به ورود به استادیوم نشدند. ما امروز تیم شگفتی ساز و پدیده بازی ها نیستیم. یک تیم قابل احترام هستیم. تیمی که تلاش می کند خواسته های تاکتیکی مهدی تارتار را در زمین پیاده کند. ما خیلی تلاش می کنیم تا آنچه که به آموخته می شود در زمین پیاده کنیم و امروز خوشحالیم که توانستیم خود را به لیگ برتر تحمیل کنیم.
هافبک میانی پارس جنوبی جم ادامه می دهد: بوشهر با این تیم نشان داد لایق حضور یک نماینده خوب در لیگ برتر هست. البته استان در گذشته هم تیم در لیگ برتر داشت اما به اندازه کافی به ماها که بازیکن بومی بشمار می رویم توجه نمی شد اما امروز ماها با افتخار در تیم حضور داریم و با افتخار می گویم پارس جنوبی جم با هدایت مهدی تارتار لیاقت صدرنشینی در لیگ برتر را دارد. من بعد از سال ها بازی در لیگ یک تجربه بازی در لیگ برتر را به دست آوردم. در سن 26 سالگی تلاش می کنم توام با بازی های خوب برای پارس شانس حضور در اردوی تیم ملی را هم به دست بیاورم.
پورامینی در واکنش به این مسئله که به موتور دونده تیم معروف شده می گوید: تیم ما پله به پله جلو آمده و بعد از بازی های خوب در لیگ یک هارمونی اش را در لیگ برتر حفظ کرده. البته الان دوست ندارم نه از قهرمانی حرف بزنم و نه از کسب سهمیه. ما بازی به بازی جلو می رویم و این خیلی خوب است. این نظم تیمی باعث شده که همه در کنار هم و برای هم بازی کنیم و من هم در تیم کاری را انجام می دهم که مربی تیم می گوید.
کاپیتان پارس جنوبی در خصوص شرایط اینروزهای استقلال هم گفت: واقعیت این است که استقلال شرایط خوبی ندارد و این کمی ما را پیش از بازی ترسانده بود که ممکن است با یک استقلال دیگر مواجه شویم. اما در نهایت با ارایه یک بازی خوب برنده میدان شدیم. تجربه ثابت کرده هر گاه این دو تیم در شرایط خوبی باشند تیم ملی هم شرایط خوبی پیدا می کند.
حسین پورامینی در پایان در پاسخ به این سوال که احتمال حضور خود را در اردوی تیم ملی می دهد یا نه؟ گفت: من نا امید نیستم به خصوص که کی روش نشان داده بازیکنان گمنام را از تیم های مختلف به اردوی تیم ملی دعوت می کند. او هیچ وقت از این امر متضرر نشده است و من امیدوارم کی روش شانس حضور در اردوی تیم ملی را به من بدهد.
