۱-در این وسط ماندهایم که کدام نتیجه را برتر بدانیم و کدام دستاورد را شاهکار بخوانیم؟
ماندهایم معطل که «مدال طلا» را به سینه استقلال بیاویزیم یا زیب گردن سایپا نماییم؟ به استقبال پارس جنوبی جم برویم یا چراغانی کنیم کوچهها و پسکوچههای پدیده مشهد را؟ ذوبآهن را بر تخت بنشانیم یا از واژگونی بخت سپاهان بگوییم که به هیچ صراطی مستقیم نیست و در هر حال و در همه حالات، سر باختن دارد و از تصمیم خود- باختن و باز هم باختن- بازنمیگردد!
گفتهاند: ...چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است! دیگر از اتمام حجت و دیگر از اولتیماتوم هم کاری برنمیآید!
استقلال دوباره و برای چهارمین مرتبه در شش هفته میبازد! سپاهان هم روی ریل شکست و اینبار بدتر از همیشه، ادامه حرکت میدهد!
علی دایی، باز هم کاری از پیش نمیبرد و با ۳ گل مقابل پدیده «سورپرایز» میشود و از همه مهمتر، ذوبآهن خروش میکند و خروج میکند و یکباره ۶ گل – یک گل کمتر از پنج هفته قبلیاش- به استقلال خوزستان میزند و از عبدا... ویسی، یک حیران به تمام معنا باقی میگذارد!
۲- در این میان، کاری که پارس جنوبی و مهدی تارتار انجام دادهاند، رنگ و بوی دیگری دارد! و البته کاری هم که منصوریان و استقلال در انجامش توفیق هنرمندانهای دارند، هنری است که فقط از این تیم سر میزند! باختن برای پنجمین بار تقریباً پیدرپی! از اولتیماتوم که نتیجهای عکس داشت هم کاری برنیامد! استقلال در حال شرطی شدن است! استقلال در حال عادت کردن است! عادت به باخت! شرطی شدن نسبت به برد!
از مهدی تارتار گفتیم و از تیمش! پارس جنوبی، یک تیم دارای پرنسیبهای تیمی نشان داد! تیمی که برای بردن، بازی میکند! تیمی که برای بردن، از همه وجودش مایه میگذارد! تیمی که متوهم نیست! تیمی که وهمزده و خودبزرگبین نیست! تیمی که هم استراتژی دارد و هم صاحب تاکتیک است! تیمی که میداند چگونه باید از امید سینک، از ابراهیم صالحی و از علی دشتیاش استفاده کند! تیمی که محسن فروزان را به اوج رسانده و دروازهاش را به او سپرده!
تیمی که برخلاف استقلال، برای بازیاش، طرح و برنامه دارد و دیدیم که «ا...بختکی و قضاقورتکی» به اینجا نرسیده است! تیمی که منصوریان و شاگردانش را به لبه پرتگاه رساند! تیمی که دربارهاش بسیار حرفها باید گفت! حرفهای حسابی و درست!
۳- عدهای میگویند تیم دایی باخت! ما میگوییم تیم پدیده برد! پدیده جوری فوتبال کرد که برای سایپا، چارهای جز باخت باقی نماند! تیم رضا مهاجری، حسابشدهترین و باشخصیتترین فوتبال را به نمایش گذارد! عرض دادن به بازی، ایجاد مثلثهای توپدار و بازیساز و سپس فرار کردن از گوشهها و ارسال پاسهای آخر! ویژگی تیم مهدی تارتار فقط همین نبود! تمام جمعیت شهر جم، به ورزشگاه تختی آمده بودند! تیمی که یک شهر را همراه خود دارد! ثروت تیم جنوبی شهر جم، این است! سرمایه پارس جنوبی جم، مردمی هستند که دلشان و زبانشان یکی است!
تارتار، چه گنجی دارد که قدرش را هم میداند! منصوریان، چه معدنی را از دست داد که به این زودیها جبرانشدنی نیست!
آه علیمنصور! آه علیمنصور!
۴- تراکتورسازی هم از یک دیوار سنگی گذشت! در دقیقه ۸۵ از سیاهجامگان گل خوردن، هنر بیهنرانه پرسپولیس – بهترین تیم غرب آسیا، در لیگ آسیا- هم بود! ولی گل زدن در دقیقه ۹۲، این روزها فقط از شاگردان یحیی برمیآید که هفته پیش هم با همین دستمایه روحی پدیده را در جام حذفی حذف کردند!
تراکتور و محمد آزادیاش، قدمهای مبارکی را برمیدارند!
