1-تصورات برانکو درست از کار درنیامد چراکه پیکان تیمی همیشگی نمینمود! بازی علیه پرسپولیس این بار معنای دیگری داشت! مجید جلالی برتری پیشاپیش مردان برانکو و افکار کاربردی شخصی او را نپذیرفته بود! برای جلالی این بازی یک فرصت بود و نه یک تهدید! آقامعلم، قدر این فرصت را دانست و از دستش نداد! جلالی دوباره در قامت و قواره یک مربی اندیشهورز و صاحب ابتکار ظاهر شد! جلالی به برانکو درس خوبی داد؛ دشمن نتوان حقیر و بیچاره شمرد!
برانکو درستی این اصل را و صحت این درس قدیمی را روی پوست و گوشت خود حس کرد! برانکو دید که وقتی به «تیمیت» تیمش دست بزند ضرر خواهد کرد! بازنده خواهد شد و کاری هم از دستش برنمیآید کما اینکه برابر پیکان مستأصل شد و باخت و کاری هم از پیش نبرد!
پرسپولیس که الاهلی را در نبردی دشوار مات کرده بود در بازی با پیکان به کیش دادن حریف هم موفق نشد! برانکو که به خوبی نسخه «سرگئی ربروف» را پیچیده بود توسط جلالی نسخهاش پیچیده شد و هر چه کرد به سود حریف کرد و هر چه انجام داد در چارچوب خواستههای پیکان انجام داد!
اشتباه پرسپولیس چه بود؟ برانکو در کجا دچار اشتباه محاسبه شد؟ بازی دادن توأمان مهدی طارمی و گادوین منشا- که یکدیگر را دفع میکنند و مکمل بازی هم نیستند- آیا اشتباه اول بود؟ ارادهگرایی بدون زمینه عینی!
برای پرسپولیس اغلاط دیگر و اشتباهات بزرگتری هم میتوان رو کرد! خلأ حضور محسن مسلمان که وقتی نیست احمدزاده هم انگار نیست میشود! نیمکتنشین کردن بیوقتی وحید امیری و خط هافبک را از عنصر آشنا بودن و همبازی بودن و مکمل بودن تهی کردن؟
در میانه میدان فرمانده نداشتن! در میانه میدان بازیگردان و بازیچرخان نداشتن و...
2- دوباره در حال ارتکاب یک اشتباه قدیمی هستیم! دوباره نقش اول را به غلطهای حرکتی پرسپولیس میدهیم! دوباره در حال نادیده گرفتن مجید جلالی و تدابیر ویژهاش هستیم! دوباره داریم اصل و فرع را در جای عوضی مینشانیم! نه! پرسپولیس به خودی خود بد بازی نکرد! اشتباهات برانکو به جای خود اما جلالی هم کاری کرد کارستان! جلالی هم جوری ظاهر شد که بعد از مدتهای مدید «آقامجید» و آقا معلم شد! مردی که پرسپولیس را وادار کرد در تلههای بازی پرفشار و جنگهای تن به تن گرفتار و بازنده شود! مردی که برای غلبه بر پرسپولیس برنامه داشت! هم برنامه داشت و هم «جگر» تن دادن به تغییر!
جلالی از جوان بودن جوانانش نترسید و خود را مرعوب نکرد تا «بیش دویدن» را اصلیترین اهرم بازی یارانش قرار دهد و با همین سلاح- بیش دویدن و زودتر از حریف دویدن- در هر جا و همه جا، هم در حمله و هم در دفاع برتری نفری داشته باشد!
جلالی هم جنگید و هم بدون ترس در پی وارد کردن ضربه اول بود که به موقع و بدموقع وارد کرد!
جلالی هم یک نبرد مهم از سی نبرد لیگ برتر را به سود خود تمام کرد و هم یک جدال شخصی و حیثیتی مربیانه را به نفع خود به اتمام رساند! جلالی به موقع یادآوری کرد که «ما نیز هستیم»!
3- تیم جلالی با تیم برانکو کاری کرد که ما را به یاد یکی از بازندههای این روزهای لیگ برتر انداخت! به یاد علیرضا منصوریان تا بپرسیم: بازی استقلال برابر پارس جنوبی بدتر بود و بیکیفیتتر یا فوتبالی که برانکو و تیمش ارائه دادند؟ پرسپولیسیان چگونه واکنش کردند و استقلالیها چه بلایی بر سر خود آوردند؟!
از جلالی فاتح هفته ششم میپرسیم: ... این بازی چه عیبی داشت و دارد که همواره به تکرارش نمیپردازی؟ این گل از روی ضربه آزاد کجایش بد بود که نباید دنبالش دوید؟!
