خوره بیسوادی، خوره ضعف مدیریت، خوره نداشتن برنامه و بیاعتنایی به ساختار، خوره بیتوجهی به رعایت قواعد روابط میان اعضای مجموعه و بیتفاوتی نسبت به مصالح تیم که قربانی منافع شخصی شده است.

نمایش غمانگیز و حیرتآوری که مردم با چشمها و دهانهای باز از تعجب، در برنامه ۹۰ دیدند، نشان داد درد استقلال عمیق است و به استخوان و ریشه زده و با مدارا درمان نمیشود. درمان این درد عمل جراحی میخواهد، باید غدههای بدخیم که در حال ریشه دواندن در پیکر نحیف استقلال هستند را با جراحی خارج کرد تا مجموعه آبی دیگر گرفتار مشکلات مدیریتی نباشد و موانع بازدارنده فنی، حاشیهای، اخلاقی و... این تیم را بیش از این، از هدفش دور نکند.

شاید به همین دلیل، امروز استقلالیهای واقعی- همانها که همیشه طرفدار استقلال هستند- نه آنها که عشقشان فصلی است و هر فصلی خودشان با تیم باشند، با استقلال دوستی میکنند- از آنچه نیمه شب در تلویزیون اتفاق افتاد، خوشحال شدهاند. استقلالیهای واقعی خوشحالند از این که پردهها کنار رفت و درد عیان شد... حالا نوبت درمان است.