وي درباره اينكه حال اگر سپردهگذاري كرده بوديد و در چنين وضعي قرار داشتيد چه ميكرديد، گفت: اگر چنين اشتباهي ميكردم پاي آن ميايستادم. اين گفت و شنودها آخرِ تكنيك فرار به جلو است كه از سوي يك مقام مسئول به صورت عجيب و رفع تكليفانه ايراد ميگردد. برادر من آن روزي كه يكي يكي اين مؤسسات تابلوي «تحت نظارت بانك مركزي» زده بودند و يا آن روزي كه يكي يكي اين مؤسسات در اقصي نقاط كشور سر درميآوردند و شما و همصنفان شما ساكت بودند كجا تشريف داشتيد كه الان خودتان مدعيتر از همۀ مردمي هستيد كه اينگونه با اعتماد به شما مال باختهاند و به جاي رفع مشكلشان به گونهاي صحبت ميكنيد كه انگار اين شماييد كه ژن خوب داريد، باهوش و روشنفكريد و مردم مالباخته (بخوانيد فريبخورده) چنين و چنانند. اگر دردي دوا نميكنيد نمك به زخم مردم نپاشيد. اينها را گفتم چون رفتار اين روزهاي برخي مسئولان استقلال شباهت زيادي به اين نوع استراتژي فرار به جلو دارد. ميليونها هوادار بيچاره مثل مالباختگان مؤسسات اعصاب و روانشان بههم ريخته است و آقايان به جاي آنكه بنشينند و راهكاري اساسي پيدا كنند و يا به تعبير آقاي سيف پاي اشتباهشان در نحوۀ يارگيري و مديريت تيم بايستند دو بازيكن باتجربه و محبوب آبيها را قرباني ميكنند. اگر اشكالي هم به اين دو بازيكن برگردد باز هم تقصير اصلي به گردن مدير و كادر فني است كه اين دو و ساير بازيكنان پا به سن گذاشته را جذب و يا تمديد قرارداد كردند. آقايان مرد باشيد و پاي اشتباهتان بايستيد و به جاي بازي با اعتبار بازيكنان سابقهدار تيمتان و يا ساير اقداماتي از اين دست بنشينيد و مرد و مردانه همراه با خردجمعي پيشكسوتان و دوستداران استقلال اين تيم را نجات دهيد. عجب مسئولاني پيدا ميشوند؛ دقيقاً همان جا كه بايد پاسخگو باشند طلبكارند. درست ميگويم آقاي سيف؟ ااِ ببخشيد اشتباه گفتم درست گفتم آقاي افتخاري؟!