کاری به نتیجه و کیفیت بازی سپاهان و پرسپولیس که اتفاقاً جذاب و قابل تماشا بود، نداریم، حتی فعلاً درباره کریخوانی غیرمعمول طرفداران دو تیم اصفهانی و تهرانی هم حرف نمیزنیم. اجازه بدهید حداقل برای 48 ساعت خوشحال باشیم از اینکه بعد از مدتها چند دههزار اصفهانی عاشق فوتبال را کنار هم دیدیم.
در تمام روزهایی که سپاهان پرطرفدار محکوم بود در فولادشهر بازی کند و طرفداران مشتاق خود را برای تماشای فوتبال به یک جاده پرخطر بکشاند، دلخور از این بودیم که اگر سپاهان نقش جهان را داشت، از لحاظ تماشاگر حاضر در ورزشگاه هیچچیزی از پرسپولیس، استقلال و تراکتورسازی کم نداشت.
حالا با این نقش جهان، اصفهانیها آرام آرام به فوتبال برمیگردند. آنها به یاد روزهایی که اصفهان قلب فوتبال ایران و پایتخت لیگ برترمان بود، دوباره در کانون هیجان قرار میگیرند. این برای فوتبال ایران یک اتفاق خوشایند است، این که تهران، تبریز، اصفهان، آبادان و رفته رفته سایر شهرهای ایران، آخر هفتهها در تب و تاب فوتبال باشد، نهایت آرزوی تمام آنهایی است که سر سفره فوتبال نشستهاند.