به گزارش خبر ورزشی، نه این بار، سال های سال است هر گاه بحث حضور مربی خارجی در استقلال مطرح می شود از این حرف ها زده می شود. مربی خارجی با فرهنگ فوتبال ایران آشنا نیست. الان وسط فصل است مربی خارجی بیاید تا با بازیکنان و استقلال و فوتبال ایران آشنا شود فصل تمام شده. مربی ایرانی بهتر از مربی خارجی است چرا که مربی خارجی مکتب استقلال را بخوبی نمی شناسد. چرا باید میلیون دلار به پای مربی خارجی بریزیم و...
و این حرف ها و حرف های مشابه سبب شده تا استقلال در همه این سال ها از یک موهبت خوب محروم شد. حضور یک مربی خوب خارجی روی نیمکت. مثل حضور برانکو روی نیمکت تیم پرسپولیس و حضور کی روش روی نیمکت تیم ملی.
یکی دو باری هم که مربی خارجی به استقلال آمد چنین بلایی به سرش آوردند که راه را کج کرد و برگشت. نمونه اش رولند کخ.
استقلال با پرویز مظلومی نتوانست جام بر بالای سر ببرد. ایده های امیر برای استقلال دیگر کارساز نبود و علیرضا منصوریان که سعی می کرد نشان دهد چقدر بروز است در ابتدای راه گیر کرد تا نشان دهد سرمربیگری استقلال برای او زود بود و متاسفانه با شعار حیا کن و رها کن رفت! پس چهوقت استقلال باید مربی خارجی بیاورد؟ این حرف ها کی باید تمام شود و این تابو کی باید شکسته شود؟
مربی خوب خارجی خوب است. مثل ماشین خوب خارجی. جنس ایرانی خوب هم داریم. جنس خارجی هم بد داریم. امروز استقلال یک مربی خوب خارجی می خواهد. یکی که او را باور کنند. مثل کی روش. یکی که بیاید در سبک بازی استقلال انقلاب ایجاد کند. به انگیزه ها جهت بدهد. خط بطلان بکشد بر بازیکن سالاری و پیر گرایی.
استقلال یکی می خواهد مثل برانکو. یکی مثل کی روش. خسته شده است از بس توسط خسرو حیدری سانتر کرد و خسته شده از شکست ها و قهرمان نشدن ها. این ایده های ناب است که امید را دوباره زنده می کند و هر عصاره داخلی که بود به تیم تزریق شد. امروز نوبت مربی خارجی است و به سود استقلال است که این تابو را بشکند.
