نتيجه آن باخت تحقيرانه به الهلالش بماند كه فوتبال است و هرازگاهي چنين شگفتيها در درون ميدانهايش رخ ميدهد. درد و معضل در درون ميدانهاي پرسپوليس نيست، برانكو كارش را بلد است. دردي اگر هست كه هست، در پس و پيش ميدانهاست... در درون اتاقهاي دربسته و لابهلاي ميزهاي خالي از پر و صندليهاي مسكوت مانده مديريت پرسپوليس است. صندليهايي خالي از مسئوليت و تهي مانده از توضيح كه گويي به مثابه همان چوب تفاوتي ميان خالي بودن و نبودنشان نيست.
اين ميان تنابندهاي نيست كه در جهت توضيح و توجيه اين همه نابسامانيها پا پيش بگذارد و علتالعلل اين همه درد را به من و تو بگويد. توضيح دهد چي شد كه روزي ناگهان جناب مستطاب طارمي جلوي چشم اين همه مديران رديف شده همهچيزدان، فسخ نكرده، رفت به تركيه، با ريزاسپور بست و شبش فسخ نكرده، دست از پا درازتر برگشت دوباره با پرسپوليس بست... چي شد كه آن روز در اين بست و فسخ بازيها آب از آب مديران عاليجاه تكان نخورد تا برسد امروزه روزي كه همان آب به سونامي بدل شود و بالا و پايين اين تيم را با خود ببرد؟!
كسي هست كه مرد و مردانه توضيح دهد قضيه آن پول داده يا نداده جناب عابربانك و گرفته و نگرفته مستطاب طارمي به كجا كشيد و بالاخره معلوم شد اين ميان كي داد و كي گرفت و كي خورد و كي نخورد؟!
كسي در اين سراي كهن و سرسراي بالاترش كه وزارتخانه فخيمه ورزش باشد، يافت ميشود كه به من و تو و منها و توهاي ميليوني حالي كند كه مسئول اين همه تسامح و تساهل مديريتي در امور تيمي كه ريشه در علقه و علاقه و تمنيات ميليونها هوادار دارد، كيست و چه كسي بايد جوابگوی اين همه نابسامانيهايش باشد؟!
چگونه است كه در هنگامه بيپوليها اين تيم ميشود مردمي و كاسه پشت كاسه جلويشان دراز و انبان به دست چشم به جيب همين مردم مياندازند اما در توضيح چنين بلاياي مديريتي دوباره اين تيم ميشود دولتي و از نظر مديرانش همين مردم غريبه و چشمها و زبانها به رويشان بسته و به كنجي نشسته؟
ميگويند درِ جواب كه باز باشد، يك حرف و دو كفايت ميكند اما درِ جواب را كه ببندي، دهها سؤال پشت در جا ميماند و انگار يكي هم نيست كه پاسخگو باشد...
