به گزارش خبرورزشی، «فرانس فوتبال» در شماره روز سه شنبه اش که تقریبا به توپ طلا اختصاص داشت به عنوان مصاحبه اصلی به سراغ سرخیو راموس، مدافع قدرتمند رئال مادرید رفت که نامش در فهرست 30 نفر نامزد نهایی دریافت توپ طلا قرار دارد. راموس دراین مصاحبه بسیار مفصل و طولانی درباره شرایط رئال مادرید، رختکن این باشگاه، توپ طلا، کریس رونالدو، زندگی شخصی و البته زیدان گفت و گو کرده. از انجا که این گفت و گو بسیار طولانی بود فقط خلاصه ای از آن را از نظر می گذرانید.

همین چند وقت پیش گفته بودید نباید فکر کنند که بازیکنان مادرید ممتاز و مرفه هستند. چرا نباید چنین فکری کرد؟

در واقع من گفته بودم:«اشتباه است که فکر می کنید همه ما در بورلی هیلز به دنیا امده ایم!» (لبخندمی زند). من خودم از کاماس می آیم، منطقه ای نزدیک سویا و هنوز هم سر همان میزی با افرادی غذا می خورم که 20 سال و یا شاید 30 سال است کنار آنها هستم. چیزی که می خواهم منعکس کنم این است که بفهمند من از کجا امده ام و اصالتم دست نخورده باقی مانده است. بعضی ها فکر می کنند در رئال مادرید بدون اینکه زحمتی بکشیم همه چیز به ما می دهند، مثلا اینکه تصور می کنند عناوین قهرمانی را می آورند و دودستی به ما تقدیم می کنند. با این حال تاریخ باشگاه، به ویژه بخشی از این تاریخ که متعلق به ما است با از خودگذشتگی زیادی به دست امده است. برای اینکه به اینجا برسیم به زمین سفت زیادی برخوردیم و سر زانویهایمان خیلی خون امده است...

شما یکی از 30 بازیکنی هستید که کاندیدای دریافت توپ طلا شده اید. وقتی کسی سه لیگ قهرمانان، دو قهرمانی در جام ملت های اروپا و یک قهرمانی در جام جهانی دارد، هنوز هم برایش مهم است که در چنین فهرستی باشد؟

از اینکه یکبار دیگر در این فهرست قرار گرفته ام خوشحالم. جوایز انفرادی حاصل کار گروهی است ولی وقتی زندگی ات فوتبال است، همه تلاشت رابرای این رشته می کنی، کلی وقت می گذاری و از خانواده ات می زنی قرار گرفتن در چنین فهرستهایی لذتبخش می شود.

یعنی حس می کنید که جزئی از دسته اشرافی فوتبال هستید؟

از جهاتی بله چون همیشه می گویند رسیدن به اوج، کار سختی است ولی ماندگاری در اوج است که کار بسیار سخت تری است. اینکه این همه سال توانسته ام خودم را در میان بازیکنان بزرگ حفظ کنم کار ساده ای نیست.

اینکه می بینید هفت بازیکن از رئال مادرید در این فهرست حضور دارند باعث افتخار شما است؟

معلوم است! چون همدلی و همکاری بی نظیری در رختکن با همدیگر داریم. واقعا تیم خوبی هستیم و همگی افتخار می کنیم که در این فهرست هستیم.

حاضرید چه چیزی بدهید تا یکی از سه کاندیدای نهایی توپ طلا باشید؟

به هر حال این موضوع یکی از آرزوهای من است که هنوز محقق نشده ولی اگر به  من بگویند بین توپ طلا و قهرمانی در جام جهانی 2018 کدام را انتخاب می کنید می گویم جام جهانی، هرچند که آن قهرمانی یک پاداش گروهی است. اگر قرار بود جوایز انفرادی را به قهرمانی و پاداش های گروهی ترجیح بدهم می رفتم و تنیس بازی می کردم. البته پنهان نمی کنم که عاشق این هستم که روزی در بین سه نفرنامزد نهایی دریافت توپ طلا باشم.

در حال حاضر که همه چیز برابر است ولی دست اخر که فهرست نهایی مشخص شد رده بندی رئالی ها هم در این فهرست مشخص می شود. این موضوع باعث می شود که سربه سر همدیگر بگذارید؟

درباره این موضوع که مطمئنا با همدیگر شوخی می کنیم. همین حالا هم از این فهرست برای دست انداختن بازیکنان جوانی که به رختکن تیم می ایند استفاده می کنیم. به انها می گوییم:« هی تو! هربار اسمت این قدر در فهرست دریافت توپ طلا قرار گرفت بعدا می توانی با من حرف بزنی!» (می خندد). حسابی سربه سرشان می گذاریم... البته این راهی است که به جوانان باشگاه ارزش واقعی رئال مادرید را بفهمانیم و به آنها بگوییم که برای قرار گرفتن در چنین فهرستهایی باید تلاش فوق العاده زیادی کنند.

در لیسبون، سال 2014، در فینال لیگ قهرمانان اروپا، اگر ان گل در وقت های اضافه را به اتلتکو نمی زدید، رئال قهرمان اروپا نمی شد و بدون تردید کریس رونالدو هم توپ طلا رانمی برد...

بله، ممکن است.

خب فکر نمی کنید حداقل باید تکیه ای از چهار توپ طلای کریستیانو رونالدو را داشته باشید؟

از اینکه در سه تا از 4 توپ طلایی که برده شرکت داشته ام خوشحالم. از انجا که فوتبال ورزش گروهی است، رونالدو برای بردن توپ طلا به بقیه بازیکنان نیاز دارد ولی دست اخر این او است که تفاوت ها را رقم می زند. همه جوایز انفرادی که برده کاملا حقش بوده است ولی او هرگز ما را فراموش نمی کند.

این احتمال وجود دارد که به خاطر درامد یا رده بندی بازیکنان در فهرست توپ طلا، کسی به دیگری حسادت کند؟

راستش را بخواهید نه. هرگز چنین چیزی را ندیده ام. رقابت سالمی بین ما است و حسادت جایی در این میان ندارد.

یعنی واقعا رختکن رئال مادرید، همین قدر که می گویید باحال است؟

بله واقعا! الان تقریبا 13 سال است که در رئال هستم و جوی که امروز بر رختکن حاکم است فوق العاده است.

حالا به عنوان کاپیتان رئال مادرید، یک رختکن پر از ستاره را چطور مدیریت می کنید؟

خب مدیریت رختکن یکی از ماموریت های من است. هستم تا به بازیکنان جوان خوشامد بگویم، به انها کمک کنم تا با شرایط وفق پیدا کنند و بعضی وقت ها هم اختلاف نظرهای کوچکی که بین همتیمی ها به وجود می آید را حل و فصل کنم. کار شاقی نیست در واقع.

پیغامتان را چطور به گوش بقیه می رسانید؟ با بلند کردن صدایتان؟

می دانم که باید دو یا سه نکته را به بعضی از بازیکنان بگویم ولی خب، من که پدر انها نیستم که بخواهم تربیت شان کنم. فقط به آنها مسیری که باید طی کنند را نشان می دهم. اگر قرار به تربیت کردن باشد خودم دو بچه در خانه دارم. مهم رفتار در مسابقه و تمرینات است که باید صحیح باشد، بقیه دیگر زندگی شخصی آنها است.

اگر این وفاق و همدلی در رختکن نبود، رئال می توانست در این سال ها این همه جام ببرد؟

مطمئن هستم که نیمی از این جام ها را هم نمی بردیم! البته نباید از کار «زیزو» که با هوش و ذکاوت همه چیز را کنار هم چیده غافل شد. او با سیاست استفاده چرخشی که در پیش گرفته انگیزه و پویایی بازیکنان را حفظ کرده است.

ممکن است داستانی مثل داستان نیمار-کاوانی در رئال رخ دهد؟

نه، چون همه چیز را قبل از مسابقه مشخص می کنیم. کریس پنالتی ها را می زند، اگر نبود من می زنم. حتی پیش از شروع مسابقه پنالتی زن سوم را هم مشخص می کنیم تا از بروز مشکلات جلوگیری شود. از انجا که نیمار و کاوانی هر دو بازیکن بزرگی هستند مطمئن هستم که راه حلی برای خودشان پیدا می کنند.

می دانید زیدان در محافل خصوصی درباره شما چه می گوید؟ می گوید سرخیو «پسر نجیبی» است که هیچ وقت خیانت نمی کند...

از شنیدنش خوشحال شدم. واقعیت این است که به زیدان وفادارم چون ما حرف هایمان را خیلی واضح و شفاف می زنیم. وقتی با کسی دوست باشم، دوستی ام برای همیشه است و با «میستر» (عنوانی که اسپانیایی ها به مربی می دهند) دوستی زیبایی داریم. همان طور که مارادونا گفته« یا باید سیاه بود یا سفید، هیچ وقت نباید خاکستری بود!». من و زیدان با هم این طوری هستیم.

اگر زیدان سرمربی رئال شده کمی هم به لطف شما بوده چون زمان رفتن بنیتس شما به زیدان زنگ زدید تا بگویید رختکن از او حمایت می کند. چنین چیزی را تایید می کنید؟

به لطف من نه...(لبخند می زند). مخفی کاری نمی کنم؛ زمانی که نظرم را درباره معرفی احتمالی زیدان به عنوان سرمربی پرسیدند خیلی سریع پاسخ مثبت دادم چون می دانستم او مرد رئال است و شرایط کار دراین خانه را می داند... و خب، بله، به او گفتم می تواند حمایت ما را داشته باشد.