از دهه 90 میلادی جنگهای پیوسته داخلی و خارجی این کشور را رها نکرد. لیبریا در دوره جدید انتخابات ریاست جمهوری به یک بازیکن بزرگ فوتبال خود اعتماد کرد و رأی مردم به ژرژ وهآ بازیکن نامدار دهه 90 میلان، چلسی و  منچستر سرازیر شد و او برای 6 سال رئیسجمهور کشور پرتنش لیبریا خواهد بود. او مرد سال فوتبال آفریقا، اروپا و جهان در سال 1995 شد و لقب بزرگترین بازیکن قاره آفریقا را به خود اختصاص داد. آقای گل لیگ قهرمانان اروپا در سال 1995 توانست در سال 2017 در انتخابات از طرف حزب کنگره تغییرات دموکراتیک بیشترین رأی را به خود اختصاص دهد. او باید راه رئیسجمهور سابق لیبریا یا خانم سیرلیف را که جایزه صلح نوبل را نیز برده، ادامه دهد و لیبریا را از جنگهای خانمانبرانداز و بیماری ابولا دور نگه دارد. رأی آوردن یک فوتبالیست در انتخابات ریاستجمهوری نشانه علاقه و اعتماد مردم به ورزشکاران و چشماندازهای سازندگی لیبریاست. ژرژ وهآ با وجود آن که از تحصیلات عالیه برخوردار نیست اما محبوبیت عجیبی در بین مردم دارد. از دو میلیون نفری که رأی دادند، او بزرگترین رقیبان خود را کنار زد. چنین حرکتی آن هم در یک کشور آفریقایی باید دلایل محکمی داشته باشد. او در باشگاههای بزرگی چون آ.ث میلان، موناکو، پاریسنژرمن، چلسی، منچسترسیتی و مارسی فوتبال بازی کرده است و شصت بازی ملی برای کشورش در کارنامه خود دارد. ورود ورزشکاران به سیاست در سطح جهان جوابهای مثبتی نداده است و شاید ژرژ وهآ بتواند اولین رئیسجمهور فوتبالیستی باشد که لیبریا را به جایگاه واقعی خودش ارتقا میدهد. لیبریا به اندازه کافی از جنگهای داخلی و مرزی با سیرالئون زیان دیده است. نزدیک به 120 هزار نفر در اوایل دهه نود کشته شدند و حالا ژرژ باید با شعار صلح و عشق به آزادی، لیبریا را به جهانیان معرفی کند. اگر خانم سیرلیف را بانوی آهنین نامیدند، ژرژ وهآ را مرد فاتح دروازهها معرفی کردهاند.