۱- روزشماری برای تلافی اتفاق بزرگ، سپس جای خود را به ساعتشماری داد و این درست در همان ۸ دقیقهای حادث شد که پرسپولیس در اهواز ۳ گل وارد دروازه استقلال خوزستان کرد! دومین نتیجه بعید در مدتی کوتاه که این بار امیدآفرین بود و نویدبخش!
پرسپولیس بازی کردن بدون ملیپوشانش را هم بلد است! تیم برانکو گل زدن و زیاد گل زدن در غیاب مهدی طارمی را هم میتواند تجربه کند! آیا چنین امری قابل تکرار نیست؟ آیا جای خالی فرشاد احمدزاده در پرسپولیس پرشدنی نیست؟ برانکو، جواب درست و پاسخ صحیحی برای این قبیل تردیدهایش به دست آورد! با زدن ۳ گل در اهواز با کسب یک پیروزی انگشتنما!
این بازی، بازی نیست
۲- بازی در مسقط فرق میکند! این مسابقهای حساستر است! و این نبردی همهسویهتر باید تلقی شود! پرسپولیس در چند مورد از موارد نظیر، به خلق شگفتی نائل آمده! در مسقط، در دبی، در ابوظبی، پرسپولیس کارهای خاصی انجام داده و چرا که این بار نه؟
آری، بازی در مسقط فرق میکند و درست به همین دلیل است که پرسپولیس هم اینبار، باید خیلی متفاوت باشد و خیلی حواسجمع باشد و خیلی پرانگیزه باشد و بسیار هم راحتتر از همیشه، به ایفای نقش تاکتیکی خود بپردازد!
راحت بودن! آسوده بازی کردن! در نقشهای تاکتیکی خود، به کمال و کاملاً مفید وارد شدن! کلیدواژه پیروزی، در مسابقهای که از دست رفته مینماید، همین است:
...بازی کردن در قالب تاکتیکی مورد نظر! ...بازی کردن در کمال تمرکز و با حواس جمع! ...پرهیز حداکثری، از بازی برای خود! ...پرهیز حداکثری، از تکروی کردن! ...پرهیز حداکثری از فرو رفتن در نقش یک منجی!
بایدها و نبایدها
۳- پرسپولیس نباید گل اول را بخورد! پرسپولیس اصلاً نباید گل دیگری بخورد! همان ۴ گل برای هفت پشت تیم برانکو بس است!
پرسپولیس با نبایدهای دیگری هم روبهروست و باید که باشد! پرسپولیس، نباید مهار مسابقه را از دست بدهد! پرسپولیس نباید تحت تأثیر الهلال و دنبالهرو بازی او باشد! پرسپولیس باید توپ را مال خود کند تا سرعت بازی را آنطور که دلخواهش است، بالا و بالاتر ببرد!
پرسپولیس نمیتواند باز بازی کند و پرسپولیس نمیتواند دیر به دفاع برگردد! پرسپولیس دیگر نباید عمق در دفاع را رعایت نکند! پرسپولیس نباید پشت ۱۸ قدم تیمش مرتکب خطا شود! پرسپولیس باید مواظب و مراقب همه نبایدهای کوچک و پیش پا افتاده هم باشد!
پرسپولیس در ارنج و چینش یارانش، نباید کوچکترین سهلانگاری و بدسلیقگی و خواستاندیشی را بپذیرد! بهترین بازی، با بهترین تیم!
پرشتاب، بدون عجله
۴- بازی پرسپولیس باید سریع باشد و پرشتاب، اما بدون ذرهای عجله! پرسپولیس باید در نیمه اول گل بزند! هرچه زودتر بهتر! گلهای دوم و سوم، «پاجوش»های اولین گلند!
پرسپولیس باید حداکثر فشار را، متوجه قلب دفاع الهلال کند! «مسابقه دو» برای مال خود کردن فضای حیاتی دفاع حریف! چیزی نظیر تکرار فشار روی دفاع میانی استقلال خوزستان در ورزشگاه الغدیر اهواز! «تکه»ای که علیپور، در اجرایش از همه مهاجمان لیگ برتر ماهرتر است! هنری که طارمی هم از آن برخورداری کامل دارد که اگر او بود، نیازی به این همه بگیر و ببند تاکتیکی و ترکیبی نبود!
راستی، بازی ترکیبی و شوت زدنهای ارادی از حدود ۱۸ قدم را نباید از یاد برد که معمولاً، مغفول میماند!
در غیاب طارمی، باید «منشا» را درست به بازی گرفت! باید بار توقعات هنوز برنیامده را از دوش منشا برداشت! باید از او «کم خواست» تا خودش بتواند تأثیر در حد انتظاری که از او میرود، در جریان بازی بگذارد! مسئله منشا، ریشه روحی دارد نه تکنیکی و حرکتی! علیپور و منشا، با بیشترین فشار و حد اعلای توجه دفاعی الهلال مواجه میشوند، باید از این توجه برای گول زدن حریف، استفادهها کرد! باید از او یک «تله» ساخت!
***
یادمان نرود که بهشت را به بها دهند نه به بهانه! بهای خلق چیزی در حد معجزه، کوشش بزرگ و تلاش آگاهانه است! پرسپولیس باید برزمد!
