در فوتبال حرفه ای مثلا در بوندس لیگا هر ساله عملکرد مالی باشگاه ها مورد تجریه و تحلیل قرارمی گیرد و اگر پیش درآمد باشگاه با قراردادها مغایرت داشته باشد به تیم اجازه حضور در بازی ها داده نمی شود. حال این تیم می خواهد بایرن مونیخ باشد یا یک تیم کوچک. در آمریکا و در لیگ mls تیم ها نه به دسته پایین تر سقوط می کنند نه تیمی از دسته پایین تر به دسته بالاتر صعود می کند. مسایل مالی ملاک صعود است. 

فساد در پول است. این دیدگاه گردانندگان فوتبال حرفه ای است. ما هم عقیده ای داریم و می گوییم از دری که فقر وارد شود ایمان خارج می شود. 

فکر می کنید تبانی هایی که در فوتبال ایران رخ داده به چه دلیل بوده؟ تبانی هایی که بعضا الحمدالله اثبات شدند و به رای هم منجر شد. کسی که رشوه گرفت بی شک اگر دستمزدش به موقع پرداخت می شد غم نان موجب نمی شد کمر خم کند و در خلوت خویش را بیازارد. به یاد داریم علیپور، ر ئیس کمیته صیانت از لیگ حرفه ای یک بار گفته بود بازیکنی که 60 میلیون تومان قرارداد می بندد و یک میلیون تومان پول نمی گیرد طبیعی است در معرض پیشنهادات مالی قرار بگیرد و در نهایت چراغ سبز نشان دهد. 

این چه فوتبالی است؟ پول ندارد اما قراردادهای چند صد میلیون تومانی و چند میلیارد تومانی می بندد! این چه فوتبالی است که در آن بازیکن و مربی به کمیته انضباطی شکایت می کند اما رای صادره مثل یک کاغذ پاره بی ارزش است؟ این چه فوتبالی است که از مربی گرفته تا بازیکن و آژانس هواپیمایی و هتل ها از آن طلب کار هستند و دست به دامان کنفدراسیون فوتبال آسیا شده اند و آبروی فوتبال ایران را برده اند. این چه فوتبالی است که استادیوم یک شهر دیگر را به عنوان استادیوم خانگی یک تیم خاص به afc مطرح می کنیم؟ این چه فوتبالی است که به زعم خویش 5 ستاره جهانی دارد اما یک زمین تمرین هم برای تیم ملی ندارد؟ 

این چه فوتبالی است که آه زن و بچه پشت آن است؟

همان بهتر که نفت حذف شد. همان بهتر که دیگر تیم های بدهکار هم حذف شوند تا یک بار برای همیشه یاد بگیریم باید با خود صادق بود. باید به اندازه توان قرار داد بست و باید بعد از عقد قرارداد دستمزدها را پرداخت کنیم. مربی 9 سال پیش هدایت تیمی را برعهده داشته اما هنوز پولش را گرفته؟ اصلا چرا دروغ و چرا قراردادهای چند صد میلیون تومانی وقتی پول نیست.

به کشورهای عربی توجه نکنید. خیلی از کشورهای آسایی میزان عقد قراردادشان بازیکنان حقوق ماهانه است. پولی که ما با فوتبالیست ها قرارداد می بندیم و نمی دهیم از خیلی از کشورهای درجه دوم اروپا هم بالاتر است چرا؟ تا کی می خواهیم به دنبال قراردادهای کاذب و آبروی بردن فوتبال ایران در میادین بین المللی باشیم؟

فدراسیون فوتبال هم در تخلفات صورت گرفته دوشادوش باشگاه ها بوده. دلیل این است که می گویند اگر قانون را اعمال کنیم باید همه تیم ها را از لیگ برتر بیرون کنیم؟ برگزار نکردن لیگ برتر بهتر از این آبروریزی بود. مگر جی لیگ ژاپن با 8 تیم شروع نشد. اگر یک بار فقط برای یک بار دو سه تیم متخلف از لیگ برتر کنار گذاشته می شدند حساب کار دست همه می آمد و نیاز به دل نوشته هم نبود!

همین نفت تهران. هر برخوردی با بازیکنان و مربیان کرد از لیگ برتر کنار گذاشته نشد! دیگر بلایی نبوده که این تیم بر سر بازیکنان و مربیان نیاورد و شان فوتبال ایران را زیر سوال نبرد اما باز هم به این تیم اجازه داده شد در لیگ برتر حاضر شود! بنابراین باور کنید فدراسیون فوتبال مقصر است. 

این همه بودجه برای فوتبال تصویب و خرج می شود و باز هم صدای همه در آمده. همه تیم ها بدهکار هستند و در نهایت هم یک آبروریزی بزرگ. حذف نفت و بقیه تیم  های بدهکار نه تنها ضربه ای به فوتبال ایران نمی زند بلکه فوتبال ایران را به خود می آورد که صادق باشد. 

در آیین مان داریم که دروغگو دشمن خداست. چه فرقی دارد باشگاهی که با بازیکن قرارداد چند صد میلیون تومانی می بندد و در نهایت چند میلیون به او می دهد با یک آدم دروغگو؟ 

چرا نباید با بازیکن صادق بود و به اندازه ای قرارداد بست که بتوان پولش را دارد؟ جالب اینکه سیاست فدراسیون فوتبال در عقد قرارداد با مربیان ایرانی همین است و شاید اگر مبلغ قرارداد مربیان ایرانی را بدانید تعجب کنید اما وقتی به نظارت به باشگاه ها می رسد فدراسیون چشم می بندد و اجازه می دهد هر طور که دوست دارند عمل کنند...

این خانه از پای بست ویران است.