مطبوعات ایران از کجا آغاز کردهاند و به امروز رسیدهاند تا خبرورزشی هم که در بین ورزشیها برای خود پدیدهای اســت و توانسته در عصر اینترنت همچنان به حیات خود ادامه بدهد هم هســت. غرفههای شلوغ، مصاحبههای پیدرپی و خالصه دنیایی است نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاریها. میرزا صالح شــیرازی زمانی که در عهد محمدشاه قاجار اولین نشــریه را منتشر کرد، همه شگفتزده شــدند. وقایع اتفاقیه که به بازار راه پیدا کرد، چیز دیگری شد. میرزا تقیخان امیرنظام نیز در زمان ناصرالدینشاه روزنامهای منتشر کرد اما چندان دوام نیاورد. ۱۶۱ ســال پیش میرزاابوالحســنخان نقاشباشی )صنیعالدوله( روزنامه مصور دولت علیه دولت را با عکسهای آنچنانی منتشر کرد که بعدها به روزنامه دولتی تغییر نام داد و تا سال ۱۳۲۴ ادامه داشت و در تغییراتی به نام روزنامه رســمی دولت به چاپ میرســید. روزنامههای ملتی، طلــوع، وطن، مجلس، حبلالمتین، صبح صادق و ندای وطن نیز به طور ناپیوسته انتشار پیدا کردند. در دوران مشروطیت روزنامه صور اسرافیل آمد. با ظهور مشروطه تعداد روزنامه به ۶۳ روزنامه رسید که برای خود رکوردی بود و نقش مطبوعات در سیاست و مسائل اجتماعی از این مقطع ارزش پیدا کرد و مهم شــد و اصفهــان، تبریز، همدان، الهیجان و ارومیه نیز صاحب روزنامه شدند و مشهد، کرمانشاه، انزلی و شیراز نیز در نوبت قرار گرفتند. در سال ۱۳۱۷ روزنامه اطالعات دست به ابتکار جالبی زد. آموزش روزنامهنگاری را به طور رایگان به اتفاق دانشکده حقوق و مدیریت دانشگاه تهران برای عالقهمندان دایر نمود اما با حوادث شهریور ۱۳۲۰ این کالسها نیز تعطیل شد. روزنامههای کیهان و اطالعات هرکدام در رقابتی جدی سعی نمودند کالسهای آموزشی خود را بســط بدهند و مجله توفیق نیز خود به کالسهای کوتاهمدت روزنامهنگاری همت گماشــت و خروجیهای این کالسها منجر به پیدایش مجالت و روزنامههای فراوان و نویســندگان زبردست شد و مترجمان متبحری نیز کتابهای ارزشمند خارجی را ترجمه نمودند. مجلههای بهار، دانش، ادب، ایرانشهر، وفا، دبســتان و کاوه سرآمد آنها بودند. از ســال ۱۳۲۱ ما قانون مطبوعات داشتیم و فشارهای نظامی و سیاسی بر مطبوعات آغاز شد که داستان درازی دارد. امروز مطبوعات ما به عنوان رکن اساسی انتقال خبر و فرهنگسازی اگرچه تحت نظارت دولتی است اما آزاداندیشی روزنامهنگاران ما و افزایش تعداد مطبوعات شرایط و فضای تازهای را در تاریخ ایران رقم زده است. در زمینه نشریات ورزشی میتوانیم به شصت سال پیش برویم اما قبل از آن در سال ۱۳۰۲ اتحادیه بینالمللی روزنامهنگاران ورزشی به دلیل بازیهای المپیک، نشریات پراکندهای منتشر کردند و در همان زمان اتحادیه روزنامهنگاران ایپس اعالم موجودیت کرد. البته روزنامه اتفاقیه گاه خبرهای کوهنوردان را در چند ستون درج میکرد و یا مطلبی درباره اسکی توسط میرزاتقی حکماالممالک نوشته میشد و موجود است. نشریه ورزشــی پیشآهنگی ایران نیز که در مدارس پخش میشد در نوع خود جالب بود. در سال ۱۳۰۷ توسط مهدی ورزنده نشــریهای ورزشی با نام ورزش منتشر شد و هفت سال بعد نشریه آیین ورزش شکل گرفت که زیر نظر آقا شعاع منتشر میشد و سردبیر آن ناظرزاده کرمانی بود و در ادامه نشریات نیرو و راستی، کیهان ورزشی، راهیان کوه، یک هفته با ورزش، گام، دنیای ورزش و ورزشیهای امروز که نقطه تحول و حرکت نشریات ورزشــی تاریخ ایران است. رسالت امروز مطبوعات ورزشی به نوعی فرهنگسازی در سطوح و رشتههای مختلف است که هر کدام در نوبتهای تاریخی خود آن را انجام دادند. امروز با رشد و توسعه صدا و سیما، اینترنت، سایت و بخشهای دنیای مجازی، ورزش در دل خانوادهها جا باز کرده است. این نمایشگاه و جشن را برای نشریات ورزشی در بیست و سومین دوره نمایشگاه مطبوعات به فال نیک میگیریم.