بيرانوند در مصاحبهاي گفت: «سربازي من كم است. من بايد به فكر خودم باشم چون جام جهاني نزديك است. ميخواهم تلاش كنم و با نظر كادر فني به جام جهاني بروم. آرزوي هر بازيكني هم هست كه آنجا خودش را نشان بدهد و اگر هر اتفاقي هم بيفتد من خيالم راحت است كه ميتوانم لژيونر بشوم.»
دروازهبان پرسپوليس فراموش كرد در فوتبال بازيكن فقط نبايد به فكر خودش باشد. بلكه همه بازيكنان بايد به فكر تيم باشند.
پرسپوليس تيمي نيست كه منافع يك بازيكن متوسط مثل بيرانوند را تأمين كند. هزاران نفر مثل بيرانوند هستند كه بايد فداي منافع تيمهاي بزرگي مثل پرسپوليس شوند.
اگر بيرانوند فقط به خودش فكر ميكند چرا يكي در پرسپوليس رضايتنامه اين بازيكن را زير بغلش نميگذارد. بفرماييد آقاي بيرانوند. برو به منافع خودت فكر كن. اگر كيروش سرمربي بود حتماً اين حرف را ميزد. همانطور كه قبل از شما با مهدي رحمتي چنين رفتاري كرد.
البته در تيم ملي هم كيروش، كمكاري كرده كه اين چيزها را به بازيكنان آموزش نداده است.
برانكو هم اگر نصف اقتداري كه در ماجراي رامين رضاييان داشت، در قبال ساير بازيكنان هم نشان ميداد، امروز كسي در پرسپوليس شهامت نداشت از منافع خودش حرف بزند و كل تيم را فراموش كند.
