یک شوخی ساده، یک توئیت کاملاً شخصی با یک خبر غیررسمی «همزمان» شد و این همزمانی شائبهها و شایعههایی را به وجود آورد که به فاصله چند ساعت، کار از مرز درگیری لفظی نزدیکان طرفین هم گذشت و برای سینمای نحیفی که بازیگرانش با انواع و اقسام تهمتها مواجه هستند و فوتبال توسریخوری که همه هر چه فریاد دارند، بر سرش میکشند، بحران تازهای ساخت.
وقتی میگوییم فضای مجازی و این شبکههای اجتماعی بیدر و پیکر برای ستارههای فوتبال و چهرههای سرشناس حکم سم را دارد، عدهای گمان میبرند از لج این که اینترنت و تلگرام و اینستاگرام و... رقیب رسانههای رسمی و کاغذی شدهاند، این رسانهنماها و شبکههای پیامرسان و شبکههای اجتماعی که به غلط در ایران، کارکرد رسانه را پیدا کردهاند را نفی میکنیم اما حقیقت اینجاست که همین فضای مجازی هزاران دردسر برای چهرههای سرشناس ساخته است.
برخی ستارهها به اشتباه، گمان میکنند اگر به جای گفتوگو با رسانهها و پاسخ دادن پرسشهای رسانهها که گاهی اوقات خوشایندشان نیست، بیواسطه و از طریق کانال تلگرامی، توئیتر یا صفحه اینستاگرام با مردم در ارتباط باشند، راحتترند اما همین ارتباط بیواسطه است که چنین سوءتفاهمهایی ایجاد میکند. طبیعی هم هست، کسی که در کاری تخصصی ندارد، معمولاً امتیازهای آن کار را به ابزارهای ضد خودت بدل میسازد.
درست مثل این است که یک منتقد بخواهد به جای نقد بازی تیم ملی، خودش برای تیم ملی بازی کند... نتیجه کار معلوم است؛ هم خودش میبازد و هم تیم ملی... ستاره فوتبال هم وقتی میخواهد رسانه را به عنوان پل ارتباطی میان خودش و مردم حذف کند و بیواسطه با مردم مواجه شود و در نقش خبرنگار و فعال رسانهای فرو برود، نتیجهاش همین میشود که روز بازی تیم ملی یک پیام بیربط میگذارد و همان پیام با یک شوخی بیربطتر، بحران به وجود میآورد.
