به گزارش خبرورزشی، اگرچه پيش از اين به صورت غيررسمي برخي رسانهها عكس توپ جام جهاني 2018 را منتشر كرده بودند اما فيفا به تازگي رسماً از توپي كه در روسيه مورد استفاده قرار خواهد گرفت و «تلاستار» نام دارد، رونمايي كرد. البته نام اين توپ به طور كامل «تلاستار 18» است و دليل آن هم تفكيك آن از توپي است كه در جام جهاني 1970 مكزيك با همين نام مورد استفاده قرار گرفت. ظاهراً شركت آديداس براي جام جهاني 2018 نوستالژي را مبناي كار خودش قرار داده و پس از طراحي پيراهن چند تيم ملي بر اساس طرحهاي قديميشان، حالا نام توپ جام جهاني هم از توپ 40 تكهاي كه سال 1970 معرفي شد، الهام گرفته است. به بهانه معرفي اين توپ مروري خواهيم داشت بر توپهايي كه از جام جهاني 1970 به بعد آديداس براي اين رقابتها طراحي كرده است.
تلاستار- جام جهاني 1970 مكزيك
اهميت جام جهاني 1970 مكزيك فقط به اين دليل نبود كه انگليس براي نخستين مرتبه به عنوان مدافع عنوان قهرماني به آن گام ميگذاشت، بلكه به اين جهت جام مهمي شد كه براي اولين مرتبه در سرتاسر جهان به صورت زنده پخش ميشد. به همين دليل برگزاركنندگان آن با آديداس براي طراحي يك توپ خاص به توافق رسيدند و براي نخستين مرتبه توپ جام جهاني با اسم خاصي معرفي شد. توپي كه بعدها براي ما با عنوان «توپ 40 تكه» جا افتاد، از 32 تكه سياه و سفيد تشكيل شده بود و تلاستار هم نامگذاري شد. نام تلاستار برگرفته از نام نخستين ماهواره مخابراتي بود كه در سال 1962 در مدار زمين قرار گرفت. دليل سياه و سفيد بودن توپ ابتدا راحتتر دنبال كردن آن توسط بازيكنان در هوا عنوان شد اما سازندگان آن مدعي شدند براي كرويتر كردن توپ آن را به اين شكل طراحي كردهاند. تا به امروز هم طرحِ تلاستار به عنوان قالب اصلي طراحي توپهاي فوتبال باقي مانده است.
تلاستار دُرلست- جام جهاني 1974 آلمان
موفقيت توپِ تلاستار در جام جهاني 1970 باعث شد تا در جام جهاني 1974 آلمان هم اين شركت آلماني با تغييراتي جزئي آن را باز هم مورد استفاده قرار دهد. تنها تغيير اين توپ استفاده از پوشش پلياورتان براي ضدآب شدن توپ و آسيبهايي مثل ساييده شدن بود. البته اين توپ يك تغيير ديگر هم داشت كه نام آن بود و «تلاستار دُرلست» نام گرفت.
تانگو- جام جهاني 1978 آرژانتين
از لحاظ انتخاب نام براي توپهاي جام جهاني آديداس هميشه سليقه خوبي داشته. توپ جام جهاني 1978 هم «تانگو» نام گرفت كه نام رقصي معروف است و اصالتاً متعلق به آرژانتينيهاست. در طراحي توپ هم كمي تغيير ايجاد شد و درون هر پنجضلعي توپ يك مثلث كه اضلاع آن منحني شده بود قرار گرفت. تانگو يك نام ديگر هم داشت كه روي توپ نوشته شده بود؛ «دُرفست».
تانگو اسپانيا- جام جهاني 1982 اسپانيا
پنلهاي دوخته شده دستساز و همان طراحي سياه و سفيد. 4 سال بعد آديداس همان توپ جام جهاني 1978 را استفاده كرد و نام آن را هم تغيير نداد. تنها به دنبال نامِ تانگو اسم كشور ميزبان يعني اسپانيا قرار داده شد. برخلاف ثابت ماندن طرح توپ جام جهاني 1982، ساخت آن كمي تغيير كرد و اولين توپ ساخته شده از چرم و مواد مصنوعي بود.
آزتكا- جام جهاني 1986 مكزيك
يك مدل كاملاً جديد براي جام جهاني 1986 طراحي شد. در لايههاي اين توپ آديداس از مواد مصنوعي استفاده كرد كه بازيكنان بتوانند قدرت بيشتري به توپ بدهند. در اين توپ كه به طور كامل ضدآب بود ديگر چرم به كار نرفت و مواد مصنوعي در آن استفاده شده بود. توپ جام جهاني 1986 كه «آزتكا» نام داشت در زمين سخت، ارتفاع بالا و شرايط مرطوب هيچ مشكلي نداشت و يك قدم رو به جلو در صنعت توپسازي بود.
اتروسكو- جام جهاني 1990 ايتاليا
طرح توپ جام جهاني 1990 با شيرهاي تمدن اتروسكو طرحي جذاب و خاص شده بود. در ساخت آن از لاتكس استفاده شد تا برابر پاره شدن مقاوم باشد. «اتروسك» تمدني با تبار هندواروپايي بود كه حدود 700 سال پيش در شبهجزيره ايتاليا ساكن شدند و نام توپ هم برگرفته از همين تمدن است. در آن جام فرانتس بكنباوئر با آلمان قهرمان شد تا اولين كسي باشد كه هم به عنوان بازيكن و هم به عنوان مربي قهرمان جام جهاني ميشود.
كوئسترا- جام جهاني 1994 آمريكا
با الهام از تكنولوژي فضايي، موشكهاي پرسرعت و ميزباني آمريكا از ستارهها، نام توپ اين جام «كوئسترا» گذاشته شد. همانند سالهاي گذشته اين توپ هم در مقرِ توپسازي آديداس در كشور فرانسه ساخته شد و پيش از شروع رقابتها هم در آلمان، فرانسه و آمريكا مورد آزمايش قرار گرفت. اين توپ يك لايه پلياسترن داشت كه باعث ميشد پس از ضربه خوردن شتاب بالايي بگيرد و بازيكنان هم در كنترل آن راحتتر بودند.
تريكولوره- جام جهاني 1998 فرانسه
نامِ «تريكولوره» يا همان سهرنگ از رنگهاي پرچم فرانسه كه قرمز، سفيد و آبي است، الهام گرفته شده بود. توپ با مواد مصنوعي كاملاً جديدي ساخته شد و بهتر هم فشردهسازي شده بود. اين توپ از توپ دوره قبل هم سرعت بيشتري داشت. در آن حبابهايي به كار رفته بود كه باعث ميشد توپ به همان ميزاني كه انرژي براي ضربه خوردن صرف ميشود، حركت كند.
فِوِرنووا- جام جهاني 2002 ژاپن و كرهجنوبي
توپي كه در اولين دوره جام جهاني در آسيا استفاده شد نتيجه 3 سال تلاش براي بهبود توپِ دوره قبل بود. مركز تحقيقاتي توپهاي آديداس در «شينفيلد» شهر جنوبي آلمان تلاش زيادي براي ساخت بهترين توپ ممكن انجام داد. طراحي آن هم پس از سالها تغيير كرد و با استفاده از رنگهاي خاكستري، قرمز و طلايي در 2 بخشِ توپ با همه توپهاي قبلي به طور كلي تفاوت داشت. 2500 عدد از اين توپ در جام جهاني مورد استفاده قرار گرفت و حدود 6 ميليون از آن در سرتاسر دنيا به فروش رسيد.
تيمگِيست- جام جهاني 2006 آلمان
اين توپ را يكي از بهترين توپهاي ساخته شده براي جام جهاني ميدانند. آديداس قيد توليد توپ 32 تكهاي را زد و اين توپ را با 14 تكه توليد كرد تا بازيكنان بتوانند توانايي واقعي خودشان را با آن نشان دهند. تيمگيست تحت آزمايش دقيق علمي در دانشگاه «لافبورو» قرار گرفت و آزمايشهاي اين دانشگاه نشان داد توپ جام جهاني 2006 گردتر، دقيقتر و سازگارتر از هر توپي در هر رقابتي در دنيا بوده است.
جابولاني- جام جهاني 2010 آفريقايجنوبي
آفريقاييها هم طعم ميزباني جام جهاني را چشيدند و طبيعي بود نام «جابولاني» به معني جشن گرفتن روي توپ رقابتهاي جام جهاني 2010 گذاشته شود. اين يازدهمين توپ آديداس براي جام جهاني بود و به همين دليل در آن از 11 رنگ استفاده شد. پنلهاي حرارتي در اين توپ به كار گرفته شده بود كه باعث ميشد سرعت آن بيشتر شود و آن زمان استفاده اين تكنولوژي باعث انتقاد بازيكنان از توپ جام جهاني شد.
برازوكا- جام جهاني 2014 برزيل
پس از انتقادهايي كه از جابولاني شد، آديداس سعي كرد مشكلات اين توپ را در جام جهاني 2014 كاهش دهد. در توپ «برازوكا» 6 پنل پلياورتان به كار رفت و باعث شد تا اين توپ حتي در بارانهاي سنگين هم با همان وزن و همان كيفيت ثابت بماند. در جام جهاني گذشته ديگر از توپِ آديداس انتقاد نشد تا مشخص شود آديداس در راه ايراد مشكلات موفق بوده است.
