اينكه «فوتبال بقاي اصلح است». حتي بازيكن را هم خود «فوتبال» انتخاب ميكند. فوتبال اگر به طور طبيعي جلو برود «اصل بقاي اصلح است». ايتاليا اسمش ايتالياست اما به مجرد اينكه اندازههايش به سايز فوتبال روز دنيا نخورد اوت ميشود. سوئد قبل از ايتاليا، هلند را هم حذف كرده بود. الان تيم ملي انگلستان فقط دو بازيكن سفيدپوست دارد و ساير نفراتش رنگينپوست هستند. اين به چه معني است؟ يعني رو آوردن فوتبال انگليس به سرعت، انفجار و چابكي. نسل سفيد انگليس اين ويژگيها را ندارد. انگليسها قدرتي، گردنكلفت، بزنبهادر، گوشتآلود و درشت هستند. ميتوانند بلند بازي كنند ولي وقتي ديدند فوتبال با تكيه بر قابليتهاي ديگري پيشرفت كرده قيد اين ويژگيهايشان را زدند. متوجه شدند تيم مليشان با اين شرايط موفق نميشود. پس آمدند و با جواناني جديد اما از نسل مهاجراني كه در كشور دارند استارت زدند. انگليسها با اتكا به رنگينپوستها در ردههاي پايه بالا آمدند. الان نگاه كه ميكنيم ميبينيم بدنهاي بازيكنان تيم ملي انگليس عضلاني، نژاد دورگه يا سياه يا رنگينپوست، همه چابك و همه انفجاري هستند. آنها زيرساخت فوتبالشان را از نسل پايه عوض كردند. آنهايي كه از نژاد انگليسي هستند هم در رده باشگاهي توپ ميزنند اما فهميدند در تيم ملي بازيكن بايد دريبل بزند و از يار مقابلش عبور كند. با وجود امثال رونالدو، مسي و نيمار انگليسيهاي قديم خوراك اين دسته بازيكنان هستند. بازيكناني كه درشت هستند، وزن بالا دارند و مركز ثقلشان بالاست. فرانسه هم همين كار را انجام داده است. چون آنها هم در كشورشان جمعيت مهاجر زياد دارند. ايتاليا هم اگر ايراد كارش را پيدا نكند بايد از حالا قيد دور بعد را هم بزند.