به گزارش خبرورزشی، شايد اين اتفاق بايد براي تيم ملي ايتاليا رخ ميداد. تيمي كه دوبار متوالي در مرحله گروهي جام جهاني 2010 و 2014 حذف شد و مربيای داشت كه تنها افتخارش در 41 سال فعاليتش، صعود از سري C در سال 1996 بود. نشانههاي نرسيدن ايتاليا به جام جهاني از قبل مشخص شده بود اما برگزاري جام جهاني بدون ايتاليايي كه چهار بار قهرمان آن شده و دو بار نايبقهرماني را به دستآورده مثل يك جادو است. حذف ايتاليا يكي از واقعيتهايي است كه هفتهها و ماهها طول ميكشد تا با آن كنار بياييم.

ايتاليا سردسته حذف شدهها

استارت حذف شدن از مرحله انتخابي جام جهاني با هلند زده شد. هلنديها از همان اول با نااميدي پيش رفتند و طبيعي بود كه يكي از غايبان جام جهاني روسيه باشند. همه در حال كنار آمدن با غيبت هلند بودند كه ايالات متحده آمريكا دومين شوك را به دنيا منتقل كرد. كشوري كه يكي از پرهزينهترين ليگهاي دنيا را دارد و محل گذران بازنشستگي ستارگان فوتبال است تحت رهبري بروس آرنا راه به جايي نبرد و دومين قرباني روسيه لقب گرفت. شيلي كه اين سالها حسابي در آمريكاي جنوبي آقايي ميكرد ضربه سوم را به فوتبال وارد كرد تا خبري از الكسيس سانچس و دوستان در روسيه نباشد. از بين تيمهاي آفريقايي هم ساحل عاج و كامرون دو قدرت قاره آفريقا بودند كه از روسيه ديپورت شدند و بايد از حالا به حضور در قطر فكر كنند. همچنين از بين تيمهاي آسيايي استراليا سرنوشتي نامعلوم دارد و بايد از نيوزيلند عبور كند اما وقتي از ايتاليا كنار اين تيمها اسم برده ميشود داستان فرق ميكند.

بعد از 60 سال

ايتاليا به جام جهاني نرفت و اين اتفاق پس از 60 سال براي آنها رخ داد. لاجورديپوشان در 180 دقيقه نبرد مقابل سوئد حتي موفق به زدن يك گل هم نشدند تا ضعف آنها به شدت نمود پيدا كند. اين درست است كه خيليها حذف ايتاليا را به خاطر هم گروهي با اسپانيا ميدانند. اين در حالي بود كه ساير تيمها همچون انگليس، بلژيك و سوئيس چنين شرايطي نداشتند اما خب بايد اين را به شانس قرعهكشي ربط داد و ايتاليا مقصر اشتباهات خودش است.

گزينهاي به نام ونتورا

براي كشوري كه تعداد زيادي مربي سطح بالا به فوتبال جهان معرفي كرده، انتخاب جيانپيرو ونتورا عجيب بود. ونتورا در سن 67 سالگي بعد از گذراندن پنج فصل در تورينو و رساندن اين باشگاه به رقابتهاي ليگ اروپا، هدايت تيم ملي كشورش را به عهده گرفت. در شرايطي كه گزينههايي همچون كلوديو رانيري و كارلو آنچلوتي در دسترس نبودند، ونتورا آسانترين انتخاب بود و البته روبتو مانچيني كه به نيمكت ايتاليا علاقه نشان داده بود توجهات را جلب نكرد.

اشتباهات تاكتيكي

اينكه عدالت در مورد انتخاب ونتورا رعايت شد يا خير مهم نيست، او با توجه به تاكتيكهايي كه داشت نشان داد براي ايتاليا گزينه مناسبي نبود. در همين بازي برگشت مقابل سوئد عليرغم اينكه در استكهلم با يك گل شكست خورده بود و ماركو وراتي را به دليل محروميت در اختيار نداشت، ونتورا تركيب تيمش را به محتاطانهترين شكل ممكن به زمين فرستاد. ونتورا قدرتهاي تهاجمي تيمش همچون لورنزو اينسينيه، استفان الشعراوي و آندرئا بلوتي را نيمكتنشين كرد تا در حين مسابقه صداي دانيله دهروسي را نيز دربياورد. ايتاليا به اين دليل از جام جهاني دور ماند كه سرمربي تيمش خيلي دير در مسابقه به تصميمگيري ميپرداخت.

ونتورا، ديويد مويس ملي

ونتورا را بايد ديويد مويس ملي ناميد. مويس هم بعد از گذراندن چند فصل در اورتون بدون آنكه به موفقيت خاصي برسد نيمكت منچستريونايتد را تصاحب كرد و كارش با شياطين به انتهاي فصل هم نرسيد. خيليها ميگويند ايتاليا ضعيفترين بازيكنان چندسال اخير را داشت اما اين همان كاري است كه يك مربي خوب بايد انجام دهد. مربيان ضعيف سعي ميكنند از يك سطح بازيكن در زمين استفاده كنند چون كه بازيكنان بزرگ به شيوههاي تاكتيكي اين مربيان اعتقادي ندارند.