۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

اتفاق تلخ و کابوس‌واری که همه از آن می‌ترسیدند رخ داد و جی‌جی بوفون بدون حضور در آخرین جام‌جهانی‌اش با تیم ملی ایتالیا وداع کرد.

طعــــمِ تلــــخِ ابـــــدی

به گزارش خبرورزشی، موافق و مخالف، هوادار و رقيب، همه و همه منتظر بودند تا دوشنبه شب مشتهاي گرهكرده جيجي بوفون را پس از برتري برابر سوئد و صعود ايتاليا به جام جهاني 2018 ببينند اما نشد كه نشد! همان يك گلي كه جانلوئيجي بزرگ در بازي رفت درون دروازهاش ديد را همتيميهايش نتوانستند جبران كنند تا فاجعهاي كه هواداران آتزوري از آن ميترسيدند تبديل به واقعيت شود؛ جام جهاني بدون ايتاليا، جام جهاني بدون بوفون و...  در نهايت خداحافظي فرمانده جيجي بوفون هرچه تلاش كرد در پايان بازي سنسيرو خودش را كنترل كند، نتوانست. مگر ميشد در غمِ اين خداحافظي كه تلخياش براي هميشه در تاريخ فوتبال ماندگار خواهد شد، نگريست؟ دوران بازي بوفون با پيراهن آتزوري بالا و پايين و شادي و غم زياد داشته كه به مرور آن خواهيم پرداخت.

 شروع از پليآف، خداحافظي در پليآف

واژه «پليآف» هم براي هميشه در ذهن جيجي باقي ميماند. دروازهبان جوان تيم پارما كه در تمامي ردههاي سني پيراهن ايتاليا را بر تن كرده بود سال 1997 توسط چزاره مالديني به تيم ملي بزرگسالان دعوت شد. بوفون براي انجام نخستين بازي ملياش خيلي انتظار نكشيد چراكه مصدوميت جانلوكا پاليوكا باعث شد او در پليآف انتخابي جام جهاني 1998 جاي سنگربان بزرگ ايتاليا را بگيرد و در مسكو برابر تيم ملي روسيه بازي كند. آن زمان جيجي با 19 سال سن جوانترين سنگربان آتزوري پس از جنگجهاني شد، ركوردي كه سال گذشته جانلوئيجي دوناروما آن را شكست. در بازي برفي بوفون چند مهار خوب داشت و خودش را بر سر زبانها انداخت، تنها بازيكني هم كه موفق شد در جريان تساوي يك-يك برابر روسيه دروازهاش را باز كند فابيو كاناوارو بود كه گلبهخودي زد! پس از آن هم شانس به بوفون رو كرد و آسيبديدگي آنجلو پروتزي باعث شد به عنوان دروازهبان سوم ايتاليا راهي جام جهاني 1998 شود.

 گرفتن جاي بزرگان

فوتبال ايتاليا هميشه سنگربانهاي بزرگي داشته و زماني كه بوفونِ جوان به تيم ملي دعوت ميشد هم رقباي بزرگي داشت. او در دورانِ اوجِ فرانچسكو تولدو مجبور بود روي نيمكت بنشيند تا اينكه پس از گذشت 5 سال از نخستين بازي ملياش جام جهاني 2002 اولين تورنمنت معتبري بود كه به عنوان دروازهبان اول در تمامي دقايق حضور ايتاليا درون دروازه آتزوري ايستاد. البته آن جام براي ايتاليا و بوفون تلخ تمام شد و همه يادشان هست اشتباهات داور به چه شكل آتزوري را مقابل كرهجنوبي ميزبان قرباني كرد. در يورو 2004 هم داستان حذف عجيب ايتاليا ادامه داشت و با اينكه بوفون در 3 بازي 2 گل دريافت كرد، از جمله گلِ پشتپاي تاريخي زلاتان ايبراهيموويچ، در نهايت به دليل داشتن يك تفاضل گل كمتر در گروهشان پايينتر از سوئد و دانمارك قرار گرفتند و حذف شدند.

 بر بامِ جهان با دستان پرتوان

اگر اين روزها همه از تلخي خداحافظي جانلوئيجي بوفون صحبت ميكنند ميتوانيم يادآور شويم كه جيجي بدون قهرماني جهان خداحافظي نكرده. بهترين ايتالياي 2 دهه اخير با كمك دستانِ پرتوان بوفون به چهارمين قهرماني خودش در تاريخ جام جهاني رسيد. جام جهاني 2006 در مرحله گروهي آتزوري فقط يك گل دريافت كرد كه آن هم گلبهخودي كريستين زاكاردو در بازي با آمريكا بود. در مراحل يكهشتم، يكچهارم و نيمهنهايي آتزوري استراليا، اوكراين و آلمانِ ميزبان را شكست داد، بدون اينكه بوفون گلي دريافت كند. در فينال هم تنها گلي كه بوفون برابر فرانسه خورد از روي نقطهپنالتي به ثمر رسيد كه زيدان وارد دروازهاش كرد. اين يعني قهرماني ايتاليا در جام جهاني 2006 در حالي به دست آمد كه بوفون در جريان بازي از هيچ بازيكني از رقبا گل نخورد، تنها يك گلبهخودي و يك پنالتي. در پايان جام هم جيجي جايزه بهترين دروازهبان را با شايستگي تمام به خودش اختصاص داد.

 فرودِ آتزوري و جيجي

پس از آن قهرماني جام جهاني 2006 بود كه كمتر ايتاليا روز خوش ديد و ميتوان گفت سقوط اين تيم به تدريج رخ داده است. در يورو 2008 به سختي از گروهشان صعود كردند و در مرحله بعد برابر اسپانياي قهرمان شكست خوردند و در جامهاي جهاني 2010 و 2014 در ميان ناباوري حتي از گروهشان صعود نكردند. جام جهاني 2010 پيش از عدم صعود به جام جهاني 2018 عجيبترين روزهاي ايتالياي 2 دهه اخير را ديده بوديم، چراكه در گروهي با حضور پاراگوئه، اسلوواكي و نيوزيلند آخر شدند! در جام جهاني 2014 هم كاستاريكا و اروگوئه بالاتر از ايتاليا ايستادند. تنها دلخوشي هواداران آتزوري به يورو 2012 بود كه ميتوان از آن با عنوان آخرين روزهاي خوبِ بوفون با ايتاليا ياد كرد. ايتالياي 2012 اگرچه تيمي فوقالعاده نبود اما با حذف انگليس و اسپانيا تا فينال جام رسيد كه با شكست سنگين از ماتادورها نايبقهرمان شد.

 پايانِ تلخِ يك دوران شيرين

دوست داشتيم تعداد بازيهاي بوفون در رده ملي حداقل از عدد 180 فراتر برود اما مستطيل سبزِ بيرحم ما را از تماشاي جيجي در رده ملي براي چند بازي ديگر محروم كرد و او با چشماني اشكبار در سنسيرو پس از انجام 175 بازي ملي با پيراهنِ آتزوري براي هميشه خداحافظي كرد. 20 سال و 15 روز خاطرهانگيز بوفون در تيم ملي ايتاليا ناراحتكننده به پايان رسيد اما او در بين بازيكنهاي بزرگي كه حسرت قهرماني جهان را دارند قرار نگرفت و لقبهاي «قهرمان جام جهاني» و «بهترين دروازهبان جام جهاني» را به خودش اختصاص داده است.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی