1-رفتن و مستعفی شدن فراز کمالوند «آفر» یک برنامه است یا باید آمدن و حضور احتمالی ابراهیم قاسمپور را شروع یک دوره و آغاز یک مرحله دانست؟
نفت آبادان از کدام جنبه به تماشای تیم خود مشغول بود و «نقد خویش» را در دستور کدام نگاه قرار میداد؟ ضعف نتیجهگیری حرف پایانی را به زبان آورد یا نحوه بازی و شیوه و استیل غیرآبادانی تیم نفت ضربههای نهایی را وارد کرد؟
آبادانیها مثل تیمهای دیگر با پیروزیهای به هر حال و به هر شکل ارضا و اقناع میشدند یا در پی سبک دیگری از فوتبال بودند که ریشه در هنرهای موسیقایی، هنرهای نمایشی و هنرهای تئاتریکال بومی شده و نهادینه شده در بازیهای شهری به نام آبادان داشت؟
اگر راه حل اول را دنبال کنیم کار آسان و موفقیت سطحی و بدون ریشه خواهد بود! ولی اگر در پی زنده کردن فوتبال «خود ویژه» آبادان باشیم همه چیز فرق میکند! چراکه فوتبال آبادانی خصلتها و صفتهای منحصر به فرد و مختص خود را دارد!
اینجاست که سختیهای یک کار شبهفرهنگی نمودار میشود و اینجاست که باید متوجه یک سبک و یک فلسفه متفاوت و عمیق بود! فوتبال آبادان دارای خصوصیاتی است که انحصاری مینماید و ارتباطی تنگاتنگ دارد با عادات کهن و علایق دیرین مردم آبادان که هنرشان هم خصوصیتی دارد مخصوص به خود!
2- کمالوند اینقدر توانست که توانست! دوام آوردن تا هفته یازدهم! آیا جانشین او یک آبادانی دوآتشه خواهد بود که در زمان بازیگریاش آبادانی تمامعیاری بوده باشد؟
بچههای آبادانی- که تعدادشان در تیم نفت و فوتبال آبادان- کم است و قلیل است در این فاز چهکاره خواهند بود؟
مهمانان فوتبال آبادان از این پس چقدر صاحبخانگی خواهند کرد؟ مهمانان تیم نفت آبادان تا کجا و تا به کی میزبانان را به گوشهها خواهند راند؟
بحث بردن و نباختن، به جای خود بسیار مهم اما «فوتبال هنری» شهر آبادان که سلیقه زیباپسندانهای در دل خود دارد به مراتب مهمتر است! باید برای زیباپسندی آبادانی حسابی جداگانه باز کرد! نباید میان بازی زیبا و تلاش برای برنده شدن علامت نامساوی قرار داد!
آبادانیها وقتی از برد و پیروزی تیم خود سرمست میشوند که با ارائه بازی آبادانی- توپمحور و تکنیکمحور و خلاق- توأم باشد! مثل اولین بازی در لیگ هفدهم! مثل روزی که استقلال تهران را بردند!
با نوعی ویژه از بازی که عوامل انسانی خود را میطلبد، عواملی که این روزها به حداقل رسیدهاند! نفت آبادان مدتها- بلکه سالهاست- که آبادانی بازی کردن را فراموش کرده است!
کار مربی آبادان سخت است! او میتواند برنده شود و امتیاز بگیرد اما آبادانیبازی کردن جوهر دیگری میخواهد! آبادان چندی است گوهرهای انسانیاش را به بازی نگرفته! صنعتنفت در سالهای اخیر همهجوره بازی کرده است الا و مگر به سبک آبادانی!
مشکل فراز کمالوند که او حریفش هم نشد، همین بود و دردسر نفر بعدی- اگر نفری در کار باشد- نیز از این دایره بیرون نخواهد رفت! فوتبال آبادانی را شناختن! فوتبال آبادانی را ترجیح دادن! فوتبال آبادانی را در تمام گوشهها و در تمام شاخههایش به اجرا درآوردن! کاری که لازمهاش سود بردن از بچههای کوچه- خیابانهای شهر آبادان است و لاغیر!
3- مردم آبادان از هر فوتبالی لذت نمیبرند! مردم آبادان نه قرمزند، نه آبی! آبادانیها دل بستهاند فقط به زرد طلایی!
زرد طلایی فقط یک رنگ نیست که یک هویت است! هویت آبادانی که فرق دارد با همه انواع دیگر!
مردم آبادان، فوتبال سپاهان، تراکتور، پرسپولیس و استقلال را انکار نمیکنند ولی برای شهر خود و برای تیم خود نیز فوتبالشان را پسند نمینمایند! جماعت آبادانی دنبال اجرا و در پی تماشای فوتبال آبادانی است! فوتبالی ظریف، فوتبالی قشنگ، با حرکات مکرر کوتاه، با پاسهای پیدرپی فراوان، با استفاده به موقع از هنر دریبل و هر نوع حرکت چشمنواز دیگر! که شوت زدن را بلد است! «یک- دو» کردن را «شگرد» خود میداند و بازی ترکیبی را ذاتاً دوست دارد و به اجرا درمیآورد!
مأموریت کوتاهمدت مربی نفت آبادان، آبادانی کردن بازی تیمی است که برزیلیهایش هم خیلی برزیلی تمامعیاری نیستند!
مأموریت آقای مربی درست کردن بازی غلط بازیکنانی است که خمیرمایههای درست بازی کردن را در وجودشان میتوان یافت! تا او چقدر در این مبارزه با دست بالا حرکت کند! حال فراز باشد یا هر شخص دیگری!
قهرمان انزلی
مرد اول ملوان
انزلیچیها در این روزها بهانهای دارند برای امیدوار شدن! ملوانیها دل بستهاند به مردی که او را نجاتدهنده خود میدانند!
مشکل ملوان و بازیکن خارجیاش که احتمال کاستن ۶ امتیاز از ملوان را بالا برده بود به همت مردی که خسته نمیشود و «خستهبند» نام دارد در حال حل شدن است!
برای حل این دردسر یک میلیارد به حساب ملوان ریخته شده یا ریخته خواهد شد!
قهرمان این روزهای بندرانزلی و تیم ملوان یکی از مردانی است که از ۳۰ سال پیش غم این تیم و این شهر را میخورد و امروز در نگاه مردم در هیبت یک قهرمان دیده میشود! قهرمانی که پای دولتمردان را به ماجرای ملوان باز کرد و نقطه پایان مطلوبی بر یک ترس و تردید گذارد!
آیا دستنشان قدر این کمک و همیاری را به جا میآورد و سریال امتیاز دادن را به پایان میرساند؟
