آنها يا به فوتبال ايران اخطار ميدهند، يا بازرسان خود را براي بررسي مدارك باشگاههاي ما به سفر ميفرستند، يا وقتي پاي انتخاب بهترينهاي آسيا به ميان ميآيد اسمي از بازيكنان ايراني ميبرند. كنفدراسيون فقط يكجا در حق اين فدراسيون لطف ميكند؛ اينكه همواره جايي در ميان فدراسيونهاي الهامبخش آسيا داريم! آري الهامبخش... راستي كنفدراسيون فوتبال آسيا اين الهام را از كجا گرفته؟ چگونه و چطور به اين نتيجه رسيده است؟ كنفدراسيونی که حتي حاضر نشده يكي از لژيونرهاي موفق فوتبال ايران مثل عليرضا جهانبخش را در جمع كانديداهاي سال قرار بدهد چگونه به الهامبخشي فدراسيون فوتبال ايران بشارت داده؟
هر بار فشارهاي داخلي بر فدراسيون فوتبال ايران وارد ميشود، بحث جادوگري داغ ميشود؛ هر بار دلالان و سوداگران عرصه فوتبال خودي نشان ميدهند، تيم جوانان ايران در مقدماتي قهرماني آسيا ناكام ميشود؛ هر دفعه كه يك اتفاق تلخ رخ ميدهد كنفدراسيون فوتبال آسيا بهترين بازيكنان ايران را فراموش ميكند اما الهامبخشي فدراسيون فوتبال ما فراموش نميشود! احتمالاً حضور متوالي چند تيم ايران در جام جهاني و موفقيتهاي تيم ملي بزرگسالان در آسيا باعث شده تا كنفدراسيون از ناچاري نيمنگاهي به فدراسيون فوتبال ايران داشته باشد اما واقعيت اين است كه در بخشهاي مهمتر كه مربوط به حضور بازيكنان ايراني است، AFC استعدادهاي ايراني را نميبيند.
در ليگ قهرمانان آسيا اما وقتي داور عرب در بازي با پرسپوليس سوت زد بايد متوجه ميشديم فدراسيون فوتبال ايران در معادلات قدرت AFC جايگاهي ندارد و توقع اينكه در انتخاب بهترينهاي آسيا، فوتبال ايران جايگاه و مرتبه بالاتري داشته باشد يك خيال باطل است.
گاهي وقتها دل خوش ميتواند اين معنا را داشته باشد كه الهامبخش باشيم و امروز فدراسيون فوتبال ايران يكي از فدراسيونهاي الهامبخش آسياست. چه اتفاقي از اين بهتر و سرگرمكنندهتر؟
