۰
سه‌شنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۶ - ۰۸:۵۷
۰ |
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

استاد اردشیر لارودی دوباره- مثل همیشه- دست روی مباحث اساسی گذاشته است. اردشیرخان از جادوگران واقعی گفته که پشت پرده و در هیاهوی رمالان مشغول کارند و کسی هم آنها را نمی‌بیند یا نمی‌خواهد ببیند. استاد لارودی از «بزرگ جادوگرانی» گفته که همچنان مشغول گران کردن هستند و قیمت یک فوتبالیست 200 میلیونی را تا یک میلیارد بالا می‌برند و با استفاده از آشفتگی محض بازار خود را هم زرنگ می‌دانند.

به راستی با کدام متر و معیار فنی بازیکنی که در باشگاهی گمنام 200 تا 250 میلیون قرارداد دارد ناگهان در باشگاه جدید قرارداد 2/1 میلیاردی میبندد و بعد هم به نیمکت ذخیرهها قفل میشود؟ این کار اگر اسمش جادوگری نیست پس چیست؟ چطور باور کنیم این یک میلیارد پول اضافی به دلال و معاون و مشاور و مدیرعامل و مربی و... نمیرسد؟ اگر بازیکنی مثلاً مثل جهانبخش رو به رشد باشد و ناگهان قرارداد چند برابری ببندد طبیعی است اما بازیکنی که کیفیت فنی ندارد و اساساً برای نیمکت خریده میشود چرا باید یک میلیارد از بودجه باشگاه سر تا پا بدهکار را ببلعد؟ آیا غیر از این است که این یک میلیارد بین دوستان تقسیم میشود و همه راضی از سر سفرهای که پهن شده و نظارتی روی آن نیست، بلند میشوند؟!

مادامی که یقه مدیران باشگاهها و اعضای هیئت مدیرهها را بابت همه هزینههایی که میشود، نگیرند، «جادوگران واقعی» کارشان را ادامه میدهند و هیچ اتفاقی هم نمیافتد. بازیکن 200 میلیونی که قرارداد 2/1 میلیاردی بسته کاملاً راضی است، دلال و مشاور و مدیر و مربی هم که راضیاند پس چرا هر سال دست به دست هم ندهند تا قیمت یک فوتبالیست معمولی که هیچ هنری ندارد را ۶ برابر کنند؟!

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی