هواداران استقلال هم از قلعهنویی توقع دارند جمعه به عنوان سرمربی ذوبآهن، پرسپولیس را شکست بدهد اما قلعهنویی به خبرورزشی میگوید من را وارد این بحثها و بازیها نکنید. حرفهای قلعهنویی را حتماً بخوانید...
* فردا بازی مهمی با پرسپولیس دارید و استقلالیها توقع دارند پرسپولیس را ببرید.
ببخشید با خودم قول و قرار گذاشتهام درباره استقلال هیچ حرفی نزم. نه فقط استقلال درباره هیچ تیمی، الان من سرمربی ذوبآهن هستم و باید به فکر تیم خودم باشم.
*ولی به هر حال شما را نمیتوان جدا از استقلال دید؟
من هم نگفتم از استقلال جدا هستم. گفتم درباره استقلال حرف نمیزنم. مسئولیت من هدایت ذوبآهن است و اخلاقی نیست به چیزی غیر از ذوبآهن فکر کنم.
*با این وجود، استقلالیها توقع دارند یک سرمربی استقلال رقیب دیرینهشان را شکست بدهد...
قطعاً یکی از اهداف ما شکست دادن پرسپولیس است. ما توانایی انجام یک بازی خوب مقابل صدرنشین را داریم. پرسپولیس الکی صدر جدول را در اختیار ندارد و تیم خوبی است اما ما هم تیم توانمندی هستیم که به دلایل غیرفنی نتیجه خوبی نگرفتیم. ما به خاطر خودمان میخواهیم پرسپولیس را ببریم چون توانایی ما با جایگاهی که در جدول داریم، یکسان نیست و باید به جایگاه خودمان برسیم.
*چرا؟ مشکل کجاست؟
جدا از بحث آسیبدیدگی بازیکنان که به ما لطمه زد، متأسفانه برخی افراد و تیمها با ۳ بازیکن ما تماس گرفتند و تمرکز آنها را بههم زدند.
* چه تیمهایی؟
اجازه بدهید تا نیمفصل حرفی نزنم. نیمفصل اسم تیم را حتماً میگویم و از فدراسیون میخواهم این موضوع را پیگیری کند.
*شما از کجا متوجه شدید که با بازیکنان ذوبآهن تماس گرفتهاند؟
به هر حال از گوشه و کنار حرفهایی شنیدیم و وقتی با بازیکنان صحبت کردیم، آنها تأیید کردند. سه بازیکن مؤثر تیم ما به خاطر همین صحبتها تمرکزشان را از دست دادهاند و از شرایط ایدهآل دور شدند.
*یعنی دیگر با تمام توان برای ذوبآهن بازی نمیکنند؟
اشتباه نکنید، آنها کمکاری نمیکنند و با تمام توان به میدان میروند و زحمت میکشند اما تمرکز لازم را ندارند و ذهنشان بههم ریخته است.
*اینکه اصلاً جوانمردانه نیست، با بازیکنی که تحت قرارداد باشگاه دیگری است، مذاکره کنند.
متأسفانه بعضیها خیلی کارها میکنند. مربی اگر میخواهد در تیمی بماند، باید با عزت بماند، نه با این کارها ولی متأسفانه از این رفتارهای عجیب زیاد شده است.
* یکی همین جادو و...
به قول شما یکی هم همین بحث جادو. نمیخواهم غیبت کنم و تهمت بزنم و بگویم بعضیها این کار را میکنند ولی به هر حال این مسائل هست. جادو در قرآن هم آمده و بزرگان هم تأکید میکنند وجود دارد ولی به خود آدمها برمیگردد و هم زندگی شخصی و هم زندگی ورزشی آنها را خراب میکند.
*خندهدار است، دنیا رفته دنبال علم آنالیز و اصول توازن و تطابق، آن وقت ما هنوز دنبال جادو و طلسم هستیم... واقعاً چرا؟
یک چیزی بگویم مینویسید؟
*حتماً...
چرا مملکت ثروتمند ما باید حال و روزش این باشد؟ چرا باید وضع اقتصاد و فرهنگ و سیاست ما این باشد؟ ورزش جدا از اینها نیست. همه چیز مثل حلقه زنجیر به هم وصل است.
* به نظر شما چه کار باید کرد؟
اول باید فضای فرهنگی مملکت را درست کنیم. فضای معرفتی مملکت را درست کنیم. در مملکت زلزله آمده، آن وقت پتوی 15 هزار تومانی شده 30 هزار تومان! قدیم کجا این سوءاستفادهها بود. به جای آن که پتو ارزان شود، تا مردم آمدند برای کمک به زلزلهزدهها پتو بخرند، قیمت دو برابر شد. کانکس دو و نیم میلیون تومانی شد چهار میلیون... قدیم یک نفر در بازار زمین میخورد، میآمدند یک صندلی میگذاشتند چکهایش را از دست طلبکاران جمع میکردند و یک سرمایه اولیه هم به طرف میدادند که دوباره بلند شود، الان همه علیه هم نقشه میکشند. متأسفانه از لحاظ معرفتی و فرهنگی عقب افتادهایم. شما میگویید دوره علم است، من میپرسم چرا زیرساختها را نمیگویی؟ یعنی چه جای دیگر ورزشگاه و بیمارستان بسازیم اما خودمان آمبولانس برای نجات جان زلزلهزدهها نداشته باشیم؟ درد اینهاست.
*چه اتفاقی افتاده که شما به عنوان یک مربی فوتبال نسبت به مسائل اجتماعی حساس شدید؟
مربی فوتبال نباید درباره جامعهاش حرف بزند، نباید درد هم نوع خودش را بگوید. شما این تریبون را به من میدهی، فقط بگویم توپ و تیر دروازه و تور و سر مردم را گرم کنم؟ نه، حرف مردم را هم باید بزنم.
* منظور ما چیز دیگری بود، به نظر فعالیتهای همسرتان در امور خیریه باعث شده نسبت به این مسائل حساس شوید...
این هم یک دلیل میتواند باشد. البته من وقتی 20 ساله بودم هم همین شکلی بودم. در 20 سالگی که شهرت حالا را نداشتم، با کمک بچهمحلها هیئت محبان سیدالشهدا را دوباره راه انداختم که مدتی تعطیل شده بود. الان هم همسرم دغدغه امور خیریه و عامالمنفعه را دارد و این به هر حال تأثیر میگذارد، بزرگ شدن بچههایم هم تأثیر میگذارد اما من همیشه همین بودم. من فقر را میفهمم. بگذارید ماجرایی را تعریف کنم. چند وقت پیش من را به یک اکران خصوصی دعوت کرده بودند، جناب شایسته که دوستم است دعوتم کرد و با امیرعلی دانایی رفتم و فیلم را دیدم. پرسیدند شما چه فیلمهایی را دوست داری، گفتم فیلمی که لایههای زیرین جامعه را نشان بدهد، فقر را نشان بدهد و البته راهکار هم داشته باشد. آمدند در 20:30 عکس من را کنار یک اتومبیل نشان دادند و گفتند ببینید چه کسی از فقر میگوید. البته من هم جواب دادم و گفتم مگر رفاه داشتن جرم است. اتفاقاً این هنر است که آدم در رفاه نسبی باشد و فقر را بفهمد. من از لایههای زیرین جامعه میآیم. من از پنجم ابتدایی که پدرم فوت کرد تا همین حالا کار کردم و امروز اگر یک زندگی متوسط دارم، به اندازه خودم به مردم کمک میکنم یعنی هم حرف میزنم، هم در عمل کمک میکنم ولی ببینید تا انتقاد میکنی چه واکنشی نشان میدهند. الان شما در همین فوتبال نگاه کن، علی کریمی انتقاد میکند. خب حرف او را بشنوید. علی کریمی که دنبال چیزی نیست. بروید حرفهای او را بشنوید. بروید ببینید از چه چیزی ناراحت است که انتقاد میکند. البته من معتقدم انتقاد باید با لحن و کلام تأثیرگذار باشد و قداست انسانها را حفظ کند و در نقطه مقابل نباید هر منتقدی را هم تخریب یا خاموش کرد. علی کریمی را مثال زدم چون او را میشناسم و میدانم از سر دلسوزی انتقاد میکند. من هم اگر انتقاد میکنم، مملکت خودم را دوست دارم. به هیچ عنوان آدم سیاسی نیستم و با افتخار میگویم سنتی و مذهبی هستم. در حرفهایم درد جامعه را میگویم و در عمل هم به اندازه توانم قدم برمیدارم. مولا میفرماید هر آنچه جمع کردم برایم نماند و هر آنچه دادم برای من ماند.
* برگردیم به فوتبال، جمعه قرعهکشی جام جهانی است... به نظر شما بهتر است با تیمهای بزرگ همگروه شویم و چند بازی بزرگ را تجربه کنیم یا در گروه آسان قرار بگیریم که شانس صعود داشته باشیم؟
اول باید از کارلوس کیروش تشکر کرد، از مهدی تاج، از ساکت و تمامی همکارانشان در فدراسیون فوتبال... این که فوتبال ایران در جهان ۵ ستاره شده افتخار بزرگی است و جای قدردانی دارد اما نباید خودمان را گول بزنیم. همین حالا زمین مناسب برای مسابقه نداریم. از این به بعد دغدغه مربیان این است که چطور در زمینهای بیکیفیت فوتبال بازی کنیم. با این همه معتقدم حالا که تیم ملی با تلاش کیروش و زحمت بازیکنان ما شخصیت بینالمللی پیدا کرده، بهتر است در گروهی قرار بگیریم که شانس صعود داشته باشیم.
* دیروز هم مراسم بهترینهای آسیا برگزار شد و باز هم دیدیم که حتی یک ایرانی نامزد جایزه مرد سال نبود... به نظر شما واقعاً فوتبالیستهای ما در این سطح نیستند یا AFC حق را ناحق میکند؟
نگرشهای سیاسی که قطعاً در این مدل انتخابها وجود دارد، همانطور که در یوفا و فیفا وجود دارد اما این که از دایره اصلی و از کانون توجه خارج شدهایم به خودمان برمیگردد. وقتی چند سال به خودمان و آسیا دروغ میگوییم، وقتی سندسازی میکنیم، وقتی بقیه تلاش میکنند و ما درگیر حاشیه هستیم، همین میشود که حالا تن و بدنمان باید بلرزد که نکند ما را از لیگ قهرمانان کنار بگذارند. من سال 86 میلادی در قطر بازی میکردم، آنها در این 30 سال، 31 سال دو بار جام ملتها را برگزار کردند، یک بار هم بازیهای آسیایی و حالا میخواهند میزبان جام جهانی باشند اما ما که 50 سال پیش لیگ تخت جمشیدمان از بوندسلیگا الگوبرداری شده بود، حالا زمین برای مسابقه نداریم. حرف هم میزنی، میشوی دشمن... محترمانه میگویی طلبم را بدهید علیهتان بیانیه صادر میکنند. درد فوتبال اینهاست.
* درمانش چیست؟
اول از همه همان بحث فرهنگ و معرفت را دارم. باید به همان فضای فرهنگی و معرفتی برگردیم. باید در فوتبال پایه سرمایهگذاری کنیم. تهرانجوانها و بانک ملیها و داراییها و شاهینها کجا هستند؟ این سازندگی باید برگردد. از آدمهای اهل فن باید استفاده شود. من چند سال پیش طرحهایی به فتحا...زاده دادم که فرصتی برای اجرایش پیش نیامد. این طرحها هم میتواند کمک کند.
* چه طرحهایی؟
یکی طرح راهاندازی صندوق حمایت فوتبال از فوتبال بود که تمامی کسانی که در فوتبال قرارداد حرفهای دارند، بخش مشخصی از مبلغ قراردادشان را در این صندوق سرمایهگذاری کنند و با سود این پول مشکلات پیشکسوتان فوتبال حل شود و اصل پول هم بماند برای روزهای بیکاری و بازنشستگی همین افراد... طرح دوم هم طرح بودجه در بودجه بود. یعنی اگر باشگاهی 20 میلیارد بودجه دارد، 2 درصدش را بگذارد برای فوتبال پایه یعنی به بازیکنی که یک میلیارد قراردادش است یا به سرمربی همان روز اول بگوییم دو درصد پول تو به حساب تیمهای پایه واریز میشود. بازیکن و مربی هم قبول میکند چون خودش از همین پایه رشد کرده است. با این بودجه در بودجه میتوان به فوتبال پایه رونق داد و برای آینده بازیکن ساخت تا حسرت مرد سال آسیا را نخوریم. این طرحها وجود دارد که میتوان اجراییاش کرد. البته اصل اول همان اخلاقمداری و معرفت است. باید برگردیم به آن آرامشی که قبلاً داشتیم. فوتبال ما لیاقتش بیش از این است، همانطور که مردم ما لیاقتشان بیش از اینهاست.
* به عنوان سؤال آخر؛ شفر آلمانی میتواند در استقلال موفق باشد؟
چرا نتواند، مربی بزرگی است و ما دعا میکنیم موفق باشد. هرقدر میگویم نمیخواهم درباره استقلال حرف بزنم، باز شما میروید سراغ استقلال!
