سوچها، رایکوفها، اوفارلها و... آمدهاند و رفتهاند و ایران باقی است. مردم و فوتبالدوستان هم فریب عوامفریبی این و آن را نخورند. قراردادی بین کیروش و فدراسیون فوتبال امضا و طرفین به آن متعهد شدهاند. مطمئن باشید جناب کیروش از یک ریال آن نمیگذرد و تا آن را دریافت نکند، قدمی هم برنمیدارد. به شعارهای سطحی و ایجاد حس ناسیونالیستی او نیز نباید توجه کرد. او مربی درجه یک و خوبی است، شکی در این مسئله وجود ندارد اما اینکه بخواهد در اموری که به او مربوط نیست، دخالت کند و شکل تحکم و تکبر داشته باشد، قابل پذیرش نیست. نه کیروش و نه هیچ ابرمرد فوتبالی حق ندارد با احساسات مردم بازی کند و برای خود جبهه و موضع جداگانهای تشکیل دهد. او دستمزد میگیرد، خوب هم میگیرد و باید وظیفهاش را انجام دهد. همین! احترام و انجام تعهدات فدراسیون هم نسبت به ایشان باید در کمال آرامش و نظم متکی به قرارداد انجام شود. کیروش روش مناسبی را انتخاب نکرده است که سلسله مراتب فدراسیون را یک به یک دور بزند و حالا قصد عبور از رئیس فدراسیون را دارد تا برسد به وزیر ورزش! او خوب میداند دستش پر است و نتایج خوبی به دست آورده و مربی ارزشمندی نیز است و خواهد بود اما حرکتی را که در جهت به نام خود کردن و تمام این حضور را محوری کردن در حوزه خود آغاز کرده، به نتیجه نخواهد رسید و پیامد خوبی هم برای او ندارد.
آرامش و انجام وظیفه در حیطه قرارداد و تعهدات نتیجه بهتری خواهد داد. فدراسیون فوتبال نیز باید براساس این استراتژی حرکت کند تا تیم ما در روسیه نتیجه بهتر و آبرومندتری را به دست آورد. یادمان باشد ما در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین با اسکاتلند مساوی کردیم و در جام جهانی ۱۹۹۸ آمریکا را بردهایم، در روسیه نتایج بهتری از کیروش انتظار داریم. او یعنی جناب کیروش به این هدف فکر کند و انرژی و نیروی خود را در این راه مصرف کند تا محبوبیت و مقبولیت به دست آمدهاش نزد مردم بیشتر شود.
