به گزارش خبرورزشی، ديگو پابلو سيمئونه سرمربي آرژانتيني اتلتيكومادريد در اسپانيا ميزبان خبرنگار شبكه تلويزيوني TyC Sports بود و گفتوگوي بلندبالايي را با او انجام داد و در جريان اين گفتوگو در مورد مسائل و سوژههاي مختلفي به صحبت پرداخت. بدون هيچ مقدمهاي به سراغ صحبتهاي جذاب او ميرويم:

هدايت تيم ملي آرژانتين

كسي در رابطه با هدايت تيم ملي آرژانتين با من تماس نگرفت. ولي من هنوز بيشتر خودم را در قامت يك سرمربي باشگاهي ميبينم. حس ميكنم كه ترجيح ميدهم در كاري باشم كه به صورت روزمره جريان دارد؛ همان چيزي كه در يك باشگاه رخ ميدهد: بهبود شرايط فوتباليستها و پيشرفت يك به يك آنها و حس كردن آدرنالين به صورت روزمره. قطعاً تلويزيون و بازيهاي تيم ملي آرژانتين، پخش شدن سرود ملي كشورم و بازيهاي مقدماتي و شروع جامهاي جهاني را تماشا ميكنم. پدرم 70 سال دارد و در روزهايي كه نام من به عنوان يكي از گزينههاي هدايت تيم ملي به گوش ميرسيد، به من گفت: «گوش كن؛ من تا 20 سال ديگر خواهم مرد. يعني تو را روي نيمكت سرمربيگري آرژانتين نخواهم ديد؟ هوادار تيم ملي بودن بس است.» ولي من فكر ميكنم سرمربي تيم ملي نبايد كسي باشد كه در حال حاضر بهترين تمرينات را ميدهد؛ بايد كسي باشد كه آمادگياش را داشته باشد.

بازيكنان تيم ملي آرژانتين

حس اين بازيكنان به تيم ملي، به همان اندازهاي است كه ما در گذشته به تيم ملي احساس داشتيم. هميشه در مورد بازيكنان صحبت ميشود ولي آنها به يك چيز نياز دارند كه در فوتبال از همه چيز مهمتر است: حمايت شدن از بيرون. اين بازيكنان هنوز شانس قهرماني نداشتند. قهرمان شدن ساده نيست ولي همين ناكامي در قهرماني باعث ميشود كه آنها حس غريبي و تنهايي كنند.

غيبت ايتاليا در جام جهاني روسيه

اين به ما نشان ميدهد كه بايد سريعاً چشمها را باز كنيم و سعي كنيم همه شرايط را بهتر كنيم.

موفقيت در اتلتيكو

براي هر بازيكني كه بخواهد در اتلتيكو موفق شود، مهارت كافي نيست؛ براي موفقيت در اتلتيكو بايد شخصيت، جديد و انگيزههاي بهتر شدن داشته باشي چون بايد با كساني رقابت كني كه شايد از تو بهتر باشند.

مربيگري

مربيگري در استوديانتس، ريورپلاته و كاتانيا مرا تبديل به مربي بهتري كرد. هدايت اين تيمها به من كمك كردند تا پيشرفت زيادي كنم. حتي در فصل دوم حضورم در ريورپلاته كه اوضاع خيلي ايدهآل پيش نميرفت.

آرژانتينيهاي اتلتيكو

آنخل كورئا در مسير تبديل شدن به يك ستاره است. او ديدگاه خوبي دارد و مهارتهاي فردياش مثالزدني است. ديدگاه خلاقانهاي دارد. او از نظر مهارتهاي فردي در شرايط خوبي به اتلتيكو رسيد و قطعاً از لحاظ مهارتهاي گروهي حالا خيلي بهتر از قبل شده است. بازيكني كه فقط و فقط مهارت فردي داشته باشد، در اتلتيكو بازي نخواهد كرد.

انتقادات

انتقاداتي كه از تيم ملي به عمل ميآيد و برايم دردناك است، انتقادهاي افرادي است كه روزگاري در رختكن تيم ملي بودند و كاملاً ميدانند كه شرايط به چه نحو است. آنها ميدانند كه تنها گزينه پيشرو در تيم ملي قهرماني است و اين اصلاً كار سادهاي نيست. من از روزنامهنگاران ناراحت نميشوم چون اين شغلشان است ولي اگر سرمربيان و بازيكنان انتقاد كنند نه. هرقدر هم كه افتخار و موفقيت به دست آورده باشند؛ اين رفتارها از سوي آنها قابل قبول نيست چون آنها روزگاري جاي اين بازيكنان و در رختكن تيم بودهاند و شرايط را كاملاً درك كردهاند. (اشاره غيرمستقيم او به مارادونا و منوتي بود).

تيمهاي ملي مطرح دنياي فوتبال

بايد تلاش كنيم تا در بازه بلندمدت بتوانيم خودمان را به تيم ملي آلمان نزديك كنيم. آنچه در آلمان رخ داد نتيجه تلاشهاي تنها بازيكنان نبود. پشتيباني كاملي از تيم به عمل آمد. ما اين پشتيبان و حامي را نداريم كه باعث تقويت تيم شود و تا زماني كه اين حامي نباشد، قهرمان نخواهيم شد. بايد سعي كنيم تا متدولوژي كاريمان را به آلمانها نزديك كنيم. قطعاً ما به خاطر ساختار زندگيمان و ديدمان به فوتبال، هرگز آلمان نخواهيم شد ولي ميتوانيم از متدهاي كاري آنها تقليد كنيم.

تيم ملي اسپانيا

 يك مثال ديگر اسپانياست. آنها بعد از كنار رفتن دلبوسكه مجبور به تغيير سرمربي شدند. آنها به سراغ بهترين گزينه آن زمان كه لوئيس انريكه بود، نرفتند بلكه جولن لوپتگي را انتخاب كردند كه تيم ملي را مثل خانه خودش ميشناخت و از سالها قبل با بازيكنان تيم ملي در ردههاي پايهاي كار كرده بود.