1-  سیل اخبار بینظیر از هر سو میبارد. با کمی پول دادن و اندکی بذل و بخشش همه چیز درست میشود! غمی به دل نباید راه داد! دنیا آنقدر هم نمیارزد! پول مثل چرک کف دست است. باید هم به امثال «گولتس» و دیگران دلار داد و از شرشان خلاص شد.

خرج که از کیسه مهمان بود

حاتم طایی شدن آسان بود

بیچاره پدیده که نداشت و نداد تا «6» امتیاز از 24 امتیازش را از دستش بگیرند. بیچاره پدیده که مثل برق جایگاهش را در جدول لیگ برتر از دست داد و البته خوش به حال سیاهجامگان که با تغییر پسوند دو کلمهای نامش، حی و حاضر در لیگ برای سقوط با نفت تهران و سپیدرود رشت و استقلال خوزستان- برادر بزرگتر و ماندگارتر استقلال اهواز- میرزمد و پیکار میکند و هنوز که هنوز است کارش به تعطیلی تمرینات و اعتصاب نکشیده، برخلاف نفت آبادان.

چشم تنگ دنیادار

2- از این دست خبرها باز هم داریم که البته «چشمتنگی» ما را اثبات میکند!

درست حدس زدید! خوب متوجه شدید! میخواهیم به گم شدن و مفقودالاثر شدن ۶۱ میلیارد تومان در گوشهای از گوشههای فوتبال بپردازیم، متوجه میشویم که ای دل غافل دست به کار افشاگری خودمان شدهایم که «ندید- بدید» هستیم! نظرتنگ هستیم! گنجشکروزی هستیم و انگار که با «گدازادگان» نشست و برخاست داریم که خوی آنان را گرفتهایم!

در این دنیای چند هزار میلیاردی آیا ۶۱ میلیارد تومان که میگویند گم شده و ثابت نشده، پول است که «دایره- دنبک» به دست گرفتهایم و تشت رسوایی خود را و گداصفتی خود را از پشتبام به زمین میاندازیم! ۶۱ میلیارد تومان هم شد پول؟ یا آن صد و خردهای دیگر که باید بابت خردهحسابهای مالیاتی داد؟ به راستی که این پولها هم ارزش دارند؟ این حجم از بدهیها هم در دنیای مدیریت مالی و پولی ما، که ملت مالباختهاند و مالبران صدایشان هم درنمیآید، قابل گفتن است؟

میدانید «سفره» ورزش ما را کوچک دوختهاند! «چونه» فوتبال ما را هم به شرح ایضاً. مبارزه با فسادمان هم اثری از مبارزه ندارد! جناب آقای ساکتمان هم بیوقت سکوتش گرفته!

شاید حقی نداریم

3- سیاست «این نیز بگذرد» در حال اجرا شدن و در دستور کار است! قانون مرور زمان هم شامل شده و مشمول پیدا کرده! بنابراین به AFC افتخار همصحبتی نمیدهیم! طلب حق نمیکنیم که شاید برای خود حقی قائل نیستیم!

برای لیگ آسیا بد و جهتدار و ضدپیشرفت برنامهریزی میکنند صدایمان درنمیآید، انگار نه انگار که ما هم هستیم! و انگار نه انگار که از بزرگان و از ستونهای فوتبال این قارهایم!

AFC مزاحم آمادهسازی تیم ملی میشود و ما گویا نه میبینیم و نه میشنویم و نه لاجرم حرفی برای گفتن و توقعی برای لحاظ کردن داریم!

آش کشک خالته! بخوری پاته، نخوری پاته! حکایت ما هم همین است! دستپخت AFC را برایمان بار گذاشتهاند و به خودمان هم دادهاند و میدهند! چه بخواهیم و چه نخواهیم! از ما سؤال نمیکنند! به ما جوابی نمیدهند! و نیز از ما هم بخاری بلند نمیشود! نشستهایم «صم و بکم»! نشستهایم به سکوت! همه ساکتیم! همه بیحوصلهایم! همه اهل تمکینیم! کنفدراسیون فوتبال آسیا هر چه میخواهد بتازد! ما جوابشان را نمیدهیم! ما آنها را بزرگشان نمیکنیم!

هورا... ملوان برد

از خبرهای «ناجور» گفتیم پس باید از اخبار «ماجور» هم سخنی به میان آورد! صدر اتفاقات خوش، گل زدن بابک مرادی بود که پیروزی ملوان را در پی داشت. حالا تیم آقای نادرخان دستنشان ۲۵ امتیاز دارد و نهم جدول لیگ آزادگان است! ملوان یک بازی هم کمتر کرده که در صورت پیروزی با ۲۸ امتیاز تا رده ششم بالا آمده، نیمفصل دوم را بهتر آغاز میکند. یعنی باید بهتر آغاز کند، نیمه دوم پیکارهای سخت و دیدنی خود را.

در روزی که ملوان یک بر صفر شهرداری تبریز را شکست داد، خونهبهخونه در شیراز با دو گل دیرهنگام از باخت مقابل برق جدید فرار کرد، نساجی هم با گل دقیقه ۹۲ صاحب ۳ امتیاز مثل عسل شیرین شد.

نفت مسجدسلیمان، یواشیواش معنای دردسرهای لیگ یکی بودن را به یاد میآورد. محمود فکری و شاگردانش در رفسنجان از باخت فرار کردند! مهدی پاشازاده به سنگینی مربیگری در لیگ یک بیشتر پی برد! نساجی نباید وا بدهد و مثل ملوان امتیازهایش را هدر نکند!