۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

اشتباه‌هایی که پیتر بوش در دورتموند داشت باعث جدایی زودهنگام او شد.

اشتباهات پیتر بوش در دورتموند چه بود؟

به گزارش خبرورزشی، کمی بیش از 6 ماه و در مجموع 24 بازی طول کشید تا دوران پیتر بوش هلندی در زیگنال ایدونا پارک سر بیاید. وقتی بوروسیا دورتموند در دیدار هفته نوزدهم برابر وردربرمن به میدان میرفت و پیش از آن در 7 بازی هم پیروز نشده بود رسانههای آلمانی به نکته جالبی اشاره کردند. یورگن کلوپ و توماس توخل برای آخرین مرتبه برابر وردربرمن روی نیمکت زنبورها نشستند و احتمالاً سرنوشت مشابهی در انتظار پیتر بوش خواهد بود. دورتموند برای هشتمین هفته نتوانست پیروز شود و سومین شکست خانگیاش را هم با نتیجه 2 بر یک پذیرفت تا پیتر بوش خودش را آماده جدایی بکند. مرد هلندی که در آژاکس عملکرد بسیار خوبی داشت و هواداران دورتموند انتظار داشتند تیمشان را به دوران خوب گذشته بازگرداند حتی به سال 2017 هم نرسید و پیتر اشتوگر سرمربی اخراج شده کلن جای او را گرفت. اما مشکلات و اشتباهات پیتر بوش در دورتموند چه بود؟

شروع گولزننده!

هفتههای ابتدایی بوندسلیگا به طرز عجیبی برای پیتر بوش و تیمش خوب پیش رفت. دورتموند یکی پس از دیگری در آلمان رقبا را میبرد و تا هفته هفتم 6 برد و یک تساوی داشت. حاشیه امنیت 5 امتیازی که زنبورها ایجاد کردند از آنها یک مدعی قهرمانی ساخت، مدعیای که پس از هفته هفتم فقط خوابِ پیروز شدن را دید! همهچیز از شکست برابر لایپزیش شروع شد. بعد از حدود 2 سال دیوار زرد فرو ریخت و دورتموند اولین شکست خانگی را پذیرفت. پس از آن باخت دورتموندیها دیگر هر کاری کردند حتی یک برد هم بهدست نیاوردند تا مشخص شود دورتموندِ پیتر بوش نهتنها به تیمِ یورگن کلوپ نزدیک نبوده بلکه حتی سایهای از آن هم نبود. صدرنشینی با 5 امتیاز اختلاف کجا و حضور در رده هفتم جدول و 8 هفته حسرت بردن کجا!

ترکیب مسنتر دورتموند

توماس توخل که جدا شد انتظار میرفت مربی جدید تأثیر بزرگی روی بازیکنهای جوان دورتموند بگذارد اما ستارههای جوان این تیم هیچ پیشرفتی نکردند و در بهترین حالت مثل پیر امریک اوبامیانگ توانستند فرم قبلی خودشان را حفظ کنند. مسئله مهمتر مسنتر شدن ترکیب دورتموند بود. با وجود داشتن مهرههای جوان پیتر بوش اصرار به بازی دادن به بازیکنهایی داشت که میانگین سنی تیم را بالاتر میبردند. باشگاه دورتموند با توجه به کار خوب بوش با جوانها در تیم آژاکس او را استخدام کرد اما میانگین سنی ترکیب اصلی تیمِ مربی هلندی از میانگین سنی تیمی که در فینال لیگ اروپا برابر منچستریونایتد به میدان فرستاد 4 سال بیشتر بود. بوش در حالی روی بازیکنی مثل کریستین پولیشیچ هیچ اثری نگذاشت که یک سال قبل او را با لیونل مسی و کریستیانو رونالدو مقایسه میکردند و دورتموندیها منتظر بودند بازیکن آمریکاییشان خیلی زود تبدیل به یکی از سوپراستارهای دنیای فوتبال شود.

نقطه قوتی که نقطه ضعف شد

زمانی که پس از 5 هفته دورتموند هیچ گلی در بوندسلیگا دریافت نکرد در صفحات مجازی باشگاه عکسی منتشر شد و عملکرد دفاعی زنبورها را با تیمهای بزرگ مقایسه کردند. دورتموند هیچ گلی دریافت نکرده بود و بالاتر از بارسلونا، منچسترسیتی، ناپولی و پاریسنژرمن با 2 و 3 گل خورده قرار داشت. پس از آن در 10 هفته دورتموند 23 گل دریافت کرد. آمار عجیبی که حتی برای تیمهای تهجدولی هم مشابه آن ثبت نشده است.

آسیبدیدگی بازیکنان کلیدی

در کنار ضعف فنی باید از بدشانسی پیتر بوش هم گفت. مهرههای کلیدی دورتموند یکی پس از دیگری مصدوم میشدند و دستِ مربی هلندی بسته میماند. مارسل اشملتسر و رافائل گوئریرو مصدوم شدند تا دن اکسل زاگادو خیلی زود به ترکیب اصلی برسد. این بازیکن جوان فرانسوی سمت چپ دورتموند را تبدیل به راه نفوذ رقبا کرده بود و عملکرد ضعیفی داشت. به این مسئله مصدومیت لوکاش پیژچک مدافع راست باتجربه لهستانی را هم اضافه کنید. به این ترتیب زنبورها در کنارهها به شدت آسیبپذیر شدند. البته این مسئله تنها مشکل پیتر بوش نبوده و در 7 فصل گذشته ستارههای دورتموند به مراتب مصدوم شدند. مارکو رویس و آندره شورله هنوز به میادین برنگشتهاند و ماریو گوتسه هم به تازگی آسیبدیدگی را پشت سر گذاشته. بازیکنهایی که هر کدام به تنهایی میتوانند گره یک بازی را برای تیمشان باز کنند.

بدون پلن B

منتقدان پیتر بوش میگویند تیم او وقتی به بنبست میخورد هیچ پلن B برای موفقیت نداشت. بوش تیمش را این فصل با سیستم 3-3-4 آرایش کرد و با وجود این که از نیمههای فصل تیمش مشکل داشت تا هفته دوازدهم هم تصمیم به تغییر آن نگرفت. حتی در کنفرانسهای خبری بارها از او در اینباره سوال شد و بوش هیچ جواب روشنی نمیداد. او مدعی شده بود حتی برخی اوقات تیمش را با پلن B به زمین میفرستد و برنامه اول خودش را اجرا نمیکند اما به وضوح در زمین چنین چیزی مشاهده نمیشد. شاید منظور او تغییر سیستم در جدال مهم برابر شالکه بود که یک نیمه جواب داد. او تیمش را با سیستم 2-4-1-3 به زمین فرستاد، نیمه اول کولاک کردند، اما نیمه دوم یکی از بزرگترین بازگشتهای تاریخ بوندسلیگا را شالکه رقم زد و پیروزی 4 بر صفر دورتموند تبدیل به تساوی 4-4 شد. در 2 بازی آخر تحت هدایت بوش هم دورتموند با سیستم 3-4-3 به میدان آمد که باز هم بازیکنان این تیم سردرگم بودند و حاصل کارشان یک تساوی برابر بایرلورکوزن و یک شکست برابر وردربرمن بود.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی